DEVRİM

Kuzguna yavrusu şahan

Aşkın birden fazla haliyle yansıyan

Kimsenin oturmaya yanaşmadığı

bol mezeli bir rakı sofrasında

O içmeyen tek dudağın hüznüyle bir an

 

Gel demiş olsaydın bir kez

Ya da der gibi yapsaydın

YAN YANA DÜŞMEK

Biz yanlışı nerde yaptık biliyor musun
bir kütüphane salonunda raflardan birinde
aynı kitaba uzanıp şaşkınca bakışmayarak yaptık

fazlaca beklenmiş bir otobüs kuyruğunda
araya kaynamak isteyen herifin tekine
hop birader ne yapıyorsun demeyerek aynı anda

ve tesadüf bu ya aynı kayan yıldıza bakıp
başka başka yerlerinde dünyanın
kalbimizi usul usul açmayarak yaptık yanlışı 

YEŞİL

Ben,
kibrit çöplerinden devasa kuleler inşa ederken
kendi kendime
fırtına koparırken bir bardak suda
boğulurken güzelce
ben ayağı taşa takılan, geçmişine yuvarlanan
tepetaklak, ağır aksak
her boğumunda sicim gibi yaşaran bir çift göz ile
seni çığlık çığlığa özlemle
Ben,
hiç de kutsal bir şey gibi hissetmeden kendimi
acının surlarında yalınayak
gel gitlerin arasında hep sonsuzluk ararken

PERİ

Bu geceyi seçtim ben gecelerin içinden
bizim için
bekledim diyemem
ya da seslenmedim hiç 'Dön geri!'
ağladım evet, kapıldım isyanın cazip karanlığına
kırıldım parçalarım yaslı, çaresiz
ezberledim de kusursuz
yabancısı olmayı bastığım her köşenin
sen ki bencil kalbimin sevgili öğretmeni
sen iflah olmaz benim yürekli direngeni
gelmedi mi affımın hem zamanı hem yeri

SON

biz seninle ayrı dünyaların insanları değiliz
biz ayrı dünyalarız
senin neon ışıkların, sarhoş akşamların
kalabalık sofraların var
herkes gibi olduğun gürültülü zamanların
herkes gibi söylediğin usta yalanların var
sen hep bir göçebenin rüzgar kanatlarıyla yaşarsın
hızına yetişilmez yolculuklarının
ne zaman baksam uzaktasın
ne zaman özlesem yok
bir merhaba için bin yıl bekletirsin
gelsen gelemezsin gel desen diyemezsin
ne zaman baksam yabancısın
ne zaman özlesem yok
ayrı dünyaların insanları değiliz biz

YÖRÜNGE

-eskici şiir-

belki de yıllar sonra
çok aşklarda sızıp uyandıktan sonra
buluşacağız aynı yörüngede
ne sahte vücutlarla ısınacak
ne yalan sevgilerle sevişeceğiz
yıllar sonra bir merhaba diyebilmek için
paralanacağız belki
o suskunluktan ardakalan
ne acılarla bakışacağız
ne sevdalar ne sevdalar borçlanacağız birbirimize
yıllar sonra aşk filmleri fezada çekilecek
fezada yaşanacak en deli sevişmeler

ARADA BİR

hoş geldin ne iyi ettin
bir bıçağın ağzında duruyor gibiydim kaç zamandır
avuçlarımın arasından kayıp gidişini izlemekten
ciğerim çürümüştü
ne mevsimin farkındaydım ne de günlerin
hayatın hamallığını yapıyordum kalan gücümle
ve ne kadar istesem de
olamıyordum baktığın hiçbir yerde

ASLINDA HİÇ

Sana dokunmanın kıyısından geçmiştim bir kez
hasarlı gemilerin, kararlı cümlelerin vardı
güvertende yere bırakılmış 
her yanı kırık bir kalp
deniz suyu erken gelen bir kadınca bağırırdı
ben kaçtıkça gözlerinden, yüzünden ve gülüşünden
sesin geri çağırırdı
seni öpmenin yamacından geçmiştim bir kez
bilmiyordun yalnızlığa dair 
ne çok şey bildiğimi
bilmiyordun dudaklarımın adın geçerken titrediğini
sen belki şöyle bir uğradın 
öylesine, hiç nedensiz

BUHAR

-Eskici Şiir-

eteklerini koştura koştura bir yağmur akşamında

nemli kirpiklerinle pencereme tüneyen hayalini al

git başımdan sevda benim neyime gerek

boğulur gibi öksürdüğüm bu olmaz olası aşk

dikili kaldı ciğerlerime yarım kalmış bir anıt gibi

ben bu camlara seni buhar olup uçasın diye çizdim

bu şiirleri de zaten yazdım ki

sevdaya mecalim olmadığını anlayasın güzelim

YAKIN DEĞİLİZ

Evet sesin duyuluyor
Sözlerin anlaşılıyor
Hayır yakın değiliz

Yan yana uzayan iki tren rayı kadar yakınız ancak 
Karşı karşıya bekleyen iki ağaç kadar yakınız
Bir tabancayla bir güvercin kadar yakın olunur seninle
Ayla güneş kadar yakın olunur
Dünyanın herhangi bir köşesiyle 
herhangi başka bir köşesi kadar yakın olunur

AŞK'A

-Eskici Şiir-

adı aşk
yüz yıldır gördüğüm rüya çocuk başımla
yelkenleri suya indirmiş bir vapur
bacasından ayaz tüten
adı aşk
bir kar tanesi burnumun ucuna düşüveren
kısık sesim
kimselere göstermeden dilenen 
hayasız ellerim
suskun bedenim
bir de sevmediğim halde bilmek zorunda kaldığım
şiir gibi bir şey işte

ESKİCİ ŞİİR

Eski şiirlerimi okurken fark ediyorum ki geçen zaman -bence- kalemime yaramış. Dili daha geniş kapsamlı kullanmayı öğrenmişim, kelimelere farklı anlamlar katmayı öğrenmişim, şiirselliği daha başarılı yansıtır olmuşum. Ama, yine de bir zamanlar kaleme aldığım onca şiirin yıpranmış defterlerin içinde boynu bükük durması çok üzücü. Eskici şiir adlı yeni bir kategori oluşturmaya karar verdim. Yıllar önce yazdığım şiirlere bu kategoriden ulaşabilirsiniz.

YILKI

deli taylar gibiyim rüzgarla başla benim için

gözlerim alışkın kirpiklerim tetikte

kırlangıçlar gibiyim güneşle başla benim için

gitmem gerek gidesim yok içimde

kardelenler gibiyim umutla başla benim için

bir çığ saklıyorum ölüm gibi peşimde

SEN BİLE

- Hiç kimseye, hırpalana hırpalana yükselttiğiniz surlarınızı bir nefeste tuz buz edecek kadar güç bahşetmeyin. -

Sen de şu
oyuncaklar yerine insanlarla oynayan
çocuklardandın demek
sen de şu
göğsünde gezdirdiği kalp diye
kocaman bir taş
Fıstık benim olucak!
binicem üstüne vurucam kırbacı!
o haykıran arkadaş
sinsi sinsi gülerken bir çocuktan çok
bir yılana benzeyen

ZAMANSIZ

Sen kaç yaşındasın kaç
mevsim geçirdin kaç bahar tükettin kaç kara 
kış eskittin
ben bilmiyorum
sen kaç
uykunun ortasında kaç rüyada kaç
bekleyenin umuduyla oynayıp
talan edip hayallerini ve kalplerini
tuzla buz edip bir hamlede
yastığına çekildin
ben bilmiyorum

BATIK

kuytu köşelere gizlenen gençliğimi aradım

dipsiz suların büyüyen halkasında

aşkı sundum dudaklarına huysuz denizin

bir yudumda içiverdi bütün zamanlarımı

aslında çok yorgunum, bıkkınım, umutsuzum

dalgalarım

acınmaklı bir kaptanın sarı sayfalı günlüğü

olmaz olsun

andımı verdiğim dağlara çarpıp kıyılan

gemilerim hepten çürüdü...

MAĞRUR DENİZ FENERİ

Uçurumun kenarında bir yerde ben
dünyanın öte yanında bir yerde sen
kavuşmayı bekleyen iki ayrı ırmak gibi
yatağına sığmadan
kim bilir ne acılardan süzüp bu kalpleri
ne aşklarda harcayıp tüketip kim bilir
getirip avcuna bırakıp birbirimizin
unuttuk

KEŞKE'NİN ŞİİRİ

bir ışık yak ne olur
bir bakışın, bir tebessümün yeter bana
sesinin bir titreyişi
bir hüzün tıkırtısı adımlarındaki
baktığın yerlerde kalan bütün beyaz şarkılar
seni çok istiyorum seni çok
uzun bir yalnızlık paylaşalım istiyorum
derin bir acı paylaşalım istiyorum
eski bir şarkı paylaşalım istiyorum
gözlerime düşen batıl sessizlik dağılsın diye
dağılsın diye kara bulutlar peşim sıra koşturan
yokluğunda büyüyen bütün canavarlar yenilsin
gelişinle aydınlansın diye sokaklarım

KENDİMİ KENDİMDEN

ben eskiden bu kadar ağlamazdım İliya

bu kadar kaçmazdım insanoğlundan

artık korkulardan yapılmış gibi adım atıyorum sokakta

biri adımı söylemeyegörsün

içim bir kelebek gibi titriyor ve dumanlı, alevli, kızgın

ya da eksik ama işte hep çocukça

kendimi kendimden bile saklar oldum

ZİFİRİ İNAT

sevgilim

sevgili karmaşığım

sevgili ay ışığım

az olanım, yetmeyenim

bazen hiç olmayanım

bazen de kalmayanım

tutulmuş yanım

gelmeyenim

ve demeyenim 

sevgilim

sevgili bilmeyenim