(Annesinin kalbinden, Rabbine…)
Allah’ım,
Yunus Emre’yi Sana emanet ediyorum.
Zaten her şeyin sahibi Sensin.
Ben sadece,
Senin Vedûd isminle sevebilen,
Senin Hafîz isminle korumaya çalışan bir kulum.
Oğlum Yunus Emre’yi:
Senin nuruna sarıyorum.
Senin katından gelen ruhuna teslim ediyorum.
Bedenini de ruhunu da kalbini de Sen koru Allah’ım.
Kötü insanların niyetinden,
sapmış bakışlardan,
karanlık yollardan,
nefsi karışık sözlerden,
onu uzak tut.
Yanına hep iyi insanlar koy.
Yüreği temiz, dili güzel, niyeti aydın insanlarla buluştur.
Ona arkadaş değil;
yoldaş nasip et.
Senin zikrini duyan kulak,
Senin sevdiğini hisseden kalp,
Senin adaletini bilen bir akıl ver ona.
Dünya ne kadar karanlık olursa olsun,
onu ışığınla yürütenlerden eyle.
Senin aşkınla doyuran,
Senin merhametinle büyüyen bir kul eyle.
Ben elimden geleni yaparım Allah’ım.
Ama onun sahibi Sen’sin.
Benim oğlum değil sadece…
Senin kulun.
Seninle olsun.
Her zaman.
Her yerde.
Ve her hâlde.
Âmin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.