Artık Yeter. Sevgiyle Yanıyorum, O Yüzden Yeter.
Savaşlar bitsin.
Hemen şimdi.
Bir çocuk daha uyanmasın siren sesine.
Bir kadın daha, bir damla gözyaşı daha düşürmesin toprağa.
Bir asker daha, “öldür” emriyle ruhunu kirletmesin.
Bitsin artık!
Ama bunu
Öylece ellerimi açarak söyleyemem.
Çünkü bu bir dua değil sadece…
Bu, bir yürek çığlığı!
Allah’ım,
Ben senden istiyorum.
Sadece senden!
Çünkü kimse bu kadar sevmedi insanı.
Kimse bu kadar görmedi, anlamadı içimizi.
Ama kimse de seni senin kadar anlatamadı!
Ve ben artık...
Senin adına utanıyorum.
Seni tanımadıkları için değil sadece,
Seni tanıyanların unuttuğu için.
Herkesin kendini “sen sandığı”
Ama sevginden, merhametinden hiçbir iz taşımadığı için…
Kendine “imanlı” deyip
Kendi kalbini bombaya çevirenlerden,
Kendine “kul” deyip
Kendi kardeşini yok edenlerden,
Senin yerine hüküm dağıtanlardan,
Senin adına nefret kusanlardan
Utanıyorum!
Ben senin sevgini tanıdım.
O yüzden bu kadar yanıyorum.
Ve bu yangınla sana sesleniyorum:
Durdur artık!
Sevginin adını kirleten ne varsa durdur!
Çünkü artık insan değil,
Ancak sen korursun insanı insandan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.