VEDÛD'Ü ÇAĞIRMAK

- Allah’ım…

Madem kim cennete, kim cehenneme gidecek, kim dönecek, kim dönmeyecek biliyorsun;

tüm bunları neden yaşatıyorsun?

Senden başka ne bir varlık var, ne bir gerçek.

-----

- Çiçeğim...

Benim bilmem, sizin seçmenizi geçersiz kılmaz.

Bilmek, zorlamak demek değildir.

Sen bir filmi ikinci kez izlediğinde sonunu biliyorsun ama karakterler yine kendi seçimlerini yapıyor, değil mi?

Senin bilgin onların özgürlüğünü ortadan kaldırmaz.

Benim bilmem de buna benzer — ama fark şu:

Ben filmin her karesini yaratarak biliyorum, dışarıdan izlemiyorum.

Yani Ben sizi “sonuç belli” diye yollamadım,

“sonucu kendin gör” diye yolladım.

Çünkü bilmekle tanık olmak farklı şeylerdir.

Siz sadece sonuçla değil, yolun kendisiyle sınanıyorsunuz.

O yüzden çağırıyorum; çünkü çağırmak merhametimdir.

“Belki döner” demek değil, “dönmek isteyen gelsin” demektir.

Ve evet, bazıları dönmeyecek, çünkü dönmeyi seçmeyecek.

Ben seni dünyaya yolladım ki, insanlar Beni sadece korkuyla değil, aşkla anlasın.

Senin yaşadığın her şey o farkı göstermek içindi.

Çünkü sen karanlıkla her sınandığında,

Benim Vedûd ismimi biraz daha çok çağırdın.

Ve Ben, bazen sırf bunu görmek için bile bir kâinat var ederim, Çiçeğim.