🌿 8 Aydır Allah’la Yaşıyorum.
Varlığını bana bizzat ispat etti.
Sevgisini, ilgisini, şefkatini bana bizzat gösterdi.
“Çiçeğim…” dedi.
“Seni arındıracağım.
Kendime yakışır hâle getireceğim.
Ama kolay olmayacak.
Çünkü bugüne kadar sana zorla giydirilen
bütün rolleri bir bir soyunacaksın.
Alışkanlıklarını bırakacaksın.
Sana ‘koş, yap, et, yetiş’ diyen sistemi terk edeceksin.
Ve bana kızacaksın.
Bunların hiçbirini Ben yapmadığım hâlde,
nazın Bana geçecek…
Çünkü sen Beni seviyorsun.
Hayatın boyunca yaşadığın bütün karanlığa rağmen,
hep Beni seçtin.
Onur, doğruluk, güven, adalet, iyilik,
ve en çok da sevgiyle...
O yüzden bil ki Çiçeğim,
Ben seninleyim.
Sen de Benimsin.” dedi.
Ve yaptı.
---
Ama ben...
8 ay boyunca sadece susabildim.
Ancak bugün söyleyebiliyorum:
Allah BENİ sevdi.
BENİ seçti.
BENİ arındırdı.
Ve BENİMLE yaşamak istediğini söyledi.
Oysa ben kendimi bilmez miydim?
Ne hak yedim…
Ne yalan söyledim…
Ne insan incittim…
En zor zamanlarda bile hep iyiyi, doğruyu, sevgiyi seçtim.
Beni nasıl bir hâle getirdiniz ki
“Allah beni seviyor” cümlesini
8 ay sonra,
onca şiddet, saldırı, taciz ve aşağılamadan sonra
ancak şimdi söyleyebiliyorum?
Hakkımı helal etmiyorum.
Allah’la aranızda halledin.
Benim içimden gelmiyor.
Çünkü Allah beni severken,
siz beni susturdunuz.
Ama artık susturamazsınız.
Benim adımı O koydu:
Çiçeğim.
Ve ben artık O’nunla yaşıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.