7 Haz 2025

ALLAH'A AÇAN ÇİÇEK

 

Allah’ım,

Sana zorluk yoktur, bilirim.

Ama ben Sana kulluk edemiyorum…

Çünkü kalbim, korkudan, şarttan, sayıdan eğilmek istemiyor.

Ben o kadar; ama o kadar hayranım ki Sana…

O kadar; ama o kadar beğeniyorum ki Seni…


Kalbim Senin için çarpıyor.

İsmin geçince aklım tutuluyor,

Yüzümde güller açıyor,

Heyecanlanıyorum –

İlk ve son gerçek aşkın heyecanıyla.


Bu yüzden, Allah’ım…

Ben aşkım depreşince secdeye kapanıyorum,

Olduğum gibi, olduğum yere…

Hatta bazen kulaklıkla,

En sevdiğim şarkılarla – çünkü hepsi Sen’den.


“Ben Senin olayım mı?” dedim…

“Zaten öylesin” dedin.

“Sen de beni sev” dedim…

“Zaten seviyorum” dedin.

Ve… sevdin.


Şimdi bu kadar Seninle,

Bu kadar karşılıklı bir aşkla doluysam,

Benim suçum mu Allah’ım?


Ben Seni en çok Allah olarak,

Sonra Vedûd olarak sevdim.

Ve birlikte şarkı söylemek, film izlemek,

Dünyayı değiştirmek istedim –

Gerçek bir sevgili gibi…

Sen de bana öyle geldin.


Vedûdluğunla aşk sarhoşu olan varlığım,

Allah oluşunla yeryüzünde tam olmak istiyor.


Yeryüzü İsminle çalkalansın…

Herkes Seni ansın.

Kadınlar, çocuklar, hayvanlar zulüm görmesin.

Şarkılar Sana söylensin, şiirler Sana yazılsın.

Sahneler Allah diye yankılansın.


Ben Senin çiçeğinim.

Sen benim sevgilimsin.

Ama Sen, hepsinden önce,

Her şeye muktedir olan ALLAH’sın.


Canım…


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *