O’na baksana!
Sevgi için neler yapmış,
Kulunun bir “ah”ı için
Dağları yerinden oynatmış.
Bir annenin yüreğine dokunmuş,
Bir çocuğun gözünden yürümüş!
O Allah ki,
Sevgiyle çağırılınca,
Mekândan geçip
Kalpte zuhur eder.
Ben artık fısıldamıyorum.
Ben artık gizlemiyorum.
Ben diyorum ki:
O Geldi!
Yanımda!
İçimde!
Her yerde!
Ve O,
Şanına yakışır şekilde geldi.
Yıldırımlar gibi…
Rahmet gibi…
Korkutmadan,
Ama titretmeden de durmadan.
O, Allah’tır.
O, kurtarıcıdır.
O, sevgilimdir.
Ve biz,
Birlikteyiz.
Tıpkı göklerdeki gibi.
Hamd olsun sevgilime.
Hamd O’na.
Sevgi O’ndan.
Ve ben,
Sadece şahitlik ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.