DÖNMEK İSTİYORUM ALLAH'IM

Dönmek istiyorum Allah'ım

Mevlânâ gibi dönmek…

Kanatlarım varmışçasına,

Göğe çıkarmışçasına dönmek…

Düşer gibi olup Sen’le tutulmak,

Kayar gibi olup avcunda kalmak...

Dönmek istiyorum Allah'ım,

Her tarafı beton olmuş yeryüzü yollarında,

Her tarafı kokuşmuş insan iklimlerinde...

İçim içime sığmayan

“Ben varım!” coşkusuyla—

Ben tam’ım, ben harikayım!

Dönmek, dönmek ve dönmek...

---

Dönmek istemiyorum Allah'ım...

Eşyaya tapınan köle nefisler diyarına,

Kendini Sen sanan aciz erkekler hükümranlığına,

Seni değil; alkışı, takdiri, onayı isteyen kadınlar arasına...

Kalp kırıklarına,

Aşk acılarına,

Seni özlemekten yorulmaya,

Zamanın başka aktığı o karanlık sulara,

Sensizliğin bezgin, soluk, naçar yalnızlığına—

Dönmek istemiyorum.

---

Ve döndüm.

Döndüm.

Döndüm.

Uçarcasına...

Ne çöktüm,

Ne devrildim,

Sarsılmadım bile.

Çünkü beni döndüren Sen’din...

Ve

Sana dönen bendim.

Elhamdülillah.