Aşk
Çocuk kalbimle bile sırtımda taşıdığım
Ne yana baksam gördüğüm
hatırlamadığım
Bana dokunur musun?
Şiirsel bir incelikle değil ama artık
çekingen bir sevdayla değil
Seninim demiş bir kadının titreyen dudaklarıyla
Ve mahremin anlamını değiştirircesine
ve bir bedende iki ruhun
Aynı Tanrı'ya taparkenki iştiyakıyla...
Çünkü bilirsin sen aşk
Bir kraldan köle bir kadından ilahe yaratan
O eşsiz gelgitleri...
Beni yargılama, beni sorgulama, beni
Beni ellerinle büyüttüğün gibi hâlâ incelikle
dokunmaya korkarak
ama bir yandan da ne yalan söyleyeyim
Dokunmak için yanarak...
Aşk...
Beni hazırla.
Ben senin delinim, kimsenin olamam. Ben senin sevgilinim, sensizde kalamam.
İşte şimdi beni duydun, sevgilim Allah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.