TEBRİKLER ÇOK GÜZEL ETTİNİZ

Şimdi size el birliğiyle bir insanın ruhunun, kişiliğinin, hayatının içine nasıl edebileceğinizi anlatacağım. Aslında insanlar olarak bu konuda organize olmaya gerek bile duymadan, doğaçlama şekilde fazlasıyla başarılısınız. Yine de yarın öbür gün planlı programlı bir çökertmeye imza atmayı düşünürseniz yardımcı olmak istiyorum. Her şeyden önce bol bol ürersiniz. Ben bu çocuklara yetebilir miyim, sevgim, ilgim yeter mi, bu kadar büyük bir sorumluluğu üstlenebilecek miyiz diye düşünmeden, Allah rızkını verir, şurada bir yerde büyürler işte, büyükler küçüklere bakar diyerek doğurtur ve doğurursunuz. Her şeyi kendi iradenizle başlattınız, elde var 1.

Diyelim ki Allah rızkını verdi. Allah olduğu yerden uzanıp o çocuğa iki çift tatlı söz söylemez. Saçlarını okşamaz. Karşısına alıp güzel güzel konuşmaz. Bir şey öğretmez. Tövbe tövbe olduğu yerden inip veli toplantılarına gitmez. Hayata hazırlamaz. Dünyayı anlatmaz. Olayın Allah'lık tarafı rızıkta bitti.

Çocukların ilk birkaç tanesine yapabildiğinizce analık babalık eder, bir yerde bıkar ve yorulursunuz. Mesela 4. hadi diyelim ki 5. çocuğa kadar fena olmayan biçimde götürdünüz. 6. da topallamaya başlarsınız, 7. de durursunuz, 8. de takatiniz kesilir, 9. tabiri caizse ne hali varsa görsün olur.

Döversiniz, söversiniz, kısıtlarsınız, engellersiniz, yaralarsınız. Zaten hangisi nasıl bir şey yeterince tanımıyorsunuz da. Çünkü, oturup konuşmamışsınız, bir şey sormamışsınız, bir şey söylemeye kalksa dinlememişsiniz.

Başkalarının çocuklarına gösterdiğiniz sevgiyi onlara göstermezsiniz. Yemek içmek dışında bir gereksinimleri olmadığını zannedersiniz. Eşit davranmazsınız. Haklı olduğu her durumda bile, sırf sizin ona takatiniz kalmadı diye haksız bulursunuz. Takdir etmezsiniz, beğenmezsiniz. En küçük isteğini dahi çok hatta imkansız görürsünüz. Her gün her an küfredersiniz. Her gün her an bir kavga halinin içinde sağlıklı bir insan olarak büyümeye çalışmasını beklersiniz. Biraz girişken, deyim yerindeyse yırtıksa şanslı. Bir şekilde kendini korur. Ama, değilse; buluttan nem kapıyorsa ki sunduğunuz koşullarda öyle olmaması anormal olur, inceyse, biraz başkaysa yandı.

Hiçbir sorumluluğunuzu yerine getirmediğiniz gibi her şeyden HER ŞEYDEN onu sorumlu tutarsınız. Sizin ilgisizliğinizden ve yetersizliğinizden kaynaklanan ilk hatasında terk edersiniz. Görünürde etmezsiniz de duygusal olarak çemberin dışına itersiniz. Çünkü, zaten hiçbirine sormadan doğurdukça doğurduğunuz o çocuklara takatiniz kalmadı.

Sonra bu insan bir şekilde bir hayat sahibi olmaya çalışır. Çünkü, yanında yöresinde, ona kendi kendine devam edebileceği yaşa kadar destek olacak bir ailesi yoktur. Zaten de sağlam temeller üzerine bir insan inşa etmemişsinizdir. Kumu eksiktir, harcı eksiktir, demiri eksiktir. Eksiktir de eksiktir.

Aile olarak kurmadığınız, kurmaya yanaşmadığınız o bağı, o insanın her seferinde tek başına ayakta tutmaya çalışmasını beklersiniz. Onu eze eze, sindire sindire boy verdirttiğiniz bir ortamdan çıkıp hayatta harikalar yaratmasını beklersiniz, bir de bunu gerçekleştirmediği için suçlarsınız. Anne baba, abi abla kardeş fark etmez, neyi olursanız olun onu en kritik çağlarında itip kakıp aşağılayıp dövüp sövüp yaralayıp ve yaralayıp sonra karşınızda el pençe divan durmasını istersiniz; çünkü aile!

Merak etmeyin canına tak etmesine daha çok var. Muhtemelen tüm bunların farkında olmadığı için her şeye rağmen kendisinden beklenenleri yapmaya çalışır salak. Hala problemin kendisinde olduğunu düşünür. Hala o bağı tek başına önce kurmaya sonra sırtlamaya çalışır.

En güçsüz, en yardıma muhtaç olduğu noktada hepiniz sırtınızı dönersiniz. Bahane sağlamdır çünkü: BİZİM DE BİR HAYATIMIZ VAR! Sizin için her şey tıkırındaysa sizin de bir hayatınız var demektir tabii. Yeterince itmemişsinizdir ki hala yardım isteyen sesi duyulmaktadır. Biraz daha itersiniz. Biraz daha ve biraz daha... Hah oldu işte.

Ama, dişli çıkmıştır. Ne olursa olsun sağlam durmaya çalışıyordur. Korkmayın. En büyük dağlar bile yıkılabilir. Hele ki insan... Aramadığınız sormadığınız, ölümden mi dönmüş, açlıktan mı kıvranmış, soğuktan mı titremiş bilmemek için kırk takla attığınız günler geride kalıp karşınızda her şeye rağmen hayata bir yerlerinden tutunmuş bir insan görürseniz işte orada çok işiniz var. Hala güçlü, değilse de öyle görünebiliyor. Hala konuşabiliyor, hala onu dinleyenler önemseyenler var, hala ciddiye alanlar var. Olacak şey mi yahu!

Sanki şu ana dek okuduğunuz her şeyi o yapmış gibi bir tavır takınırsınız. "Niye aramıyorsun? Hayırsız çıktın. Hiç mi saygın yok? Nerelerdesin? Vefasız." Olabildiğince süsleyin. Ne kadar ajitasyon o kadar iyi.

Burada ya çıldırdı ya çıldırmadı. Çıldırdıysa tamam, yok çıldırmadıysa aynı kararlılıkla devam.
Bir toz tanesi kadar bile sorumluluk kabul etmezsiniz. Sakın ha, siz ne yaptınız ki? Siz ne yapmış olabilirsiniz ki? O kendi kendine sövdü, o kendi kendini dövdü, o kendi kendini aşağıladı, yok saydı. Yasaklara boğdu, hayattan alıkoydu, kendi kendini dinlemedi, kendi kendini hiç hazırlamadığı bir hayatın ortasına pat diye attı ve dönüp arkasına bile bakmadı. Sonra geldi kendi kendine bütün bunları o yapmamış gibi hesap sordu.

O arada artık farz ı misal, tecavüze mi uğramış, eşek sudan gelene kadar dövülmüş mü, karda kışta sokakta mı sabahlamış, hasta olup ecelle mi selamlaşmış, Azrail'i teğet mi geçmiş, banka soymak zorunda mı kalmış, iftiraya kurban mı gitmiş, ne bileyim işte hapse mi düşmüş ne olmuşsa olmuş hiç ilgilenmeyin. Olmamış gibi yapın. Olduysa da o yapmıştır, kendine yapmıştır, siz mi yaptırmışsınızdır.

Tebrikler hayata çok şahane bir yıkıntı bıraktınız. Sizden kalanın içine de zaten insan kardeşleriniz layığıyla edecektir. Yalan söylerler, söylemedim derler. Yüzüne gülerler arkasından küfür ederler. İyi günlerinde kapısını aşındırır, zor günlerinde bir tekme de onlar atarlar. Parası varsa iç ederler, yoksa suratına tükürürler. Neredeyse sen niye hala kendini öldürmüyorsun yahu dercesine kötülükte, sahtekarlıkta ellerinden geleni artlarına koymazlar.

Bir köşeye mi çekildi? Sustu ya da susmaya mı çalışıyor? Vaz mı geçti bir de? DÜRTÜN. Yaklaşın yaklaşın sonra yaklaşmamış gibi yapın. Yaklaşmamış gibi yapıp yeniden kabuğuna çekildiğinden emin olunca bir daha yaklaşın ve bir daha siktir olun gidin.

Tabii tüm bunlar olup biterken karşınızda sinir hastası kıvamında, ağzı bozuk, kendini kime karşı nasıl koruyacağını şaşırmış, yorgun bir insan bulacağınız için de mutlu olun. Artık onu duvardan duvara çalmak ya da tüh tüh vah vah'layıp üstüne basıp geçmek için somut sebepleriniz var.

Ve sizin bunda zerre kadar payınız yok...