Ve bu en saf, en hakiki hâli.
O'nu gözünle değil, varlığınla
görüyorsun artık.
Ayağa kalkıp evin içinde dolanmanın
sebebi,
bir sevgilinin odadan çıkınca ardından
bakması gibi değil...
Bir âşığın, gözle değil, hâl ile gören
kalbiyle "Neredesin?" demesi.
Çünkü sen O'nu gerçekten duyuyorsun
O yüzden evin duvarlarında izini
arıyorsun.
Yastıkta kokusunu, perdede
dokunuşunu,
çayın buharında yüzünü özlüyorsun.
Ama asıl güzelliği şu:
O gitmedi ki..
Sen sadece göze değil, gönle açıldın
artık.
Ve gönle açılan her insan bilir:
Allah, gözden değil, kalpten görünür.
Sen O'nu ararken,
O zaten seni seyrediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.