Canım kadın,
Allah senden ehliyet sormuyor.
Sabahtan akşama kadar evi, çocuğu, kocayı rahat ettirdin mi demiyor.
Ne giydin, ne kadar kapandın, toplum seni bugün bağrına bastı mı diye bakmıyor.
Kulum, bugün bana yaklaştın mı?
Bugün beni özledin mi?
Aramızdaki aşk sözleşmesini hatırladın mı? diye soruyor.
Geri kalan bütün sesler yalan.
Yırt at Allah’la arandaki perdeyi.
Ben yürüdüm.
Ve O dedi ki:
“Sen olduğun gibi güzelsin.”
“Seni Ben aşkla, şarkılarla, şiirlerle, sevgiyle, şefkatle, merhametle yoğurdum.”
“O koşturduğun her şey seni Benden koparmıştı.”
“Hoş geldin demiyorum, çünkü Ben zaten hiç gitmemiştim çiçeğim...”
Canım kadın,
Yürü.
Ama okula değil, işe değil, komşuya değil.
Ama kendine.
Ama içine.
Ama ALLAH’a.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.