14 Ara 2014

HAYATINIZDAN X İNSANLARI ÇIKARIN!


Kişisel gelişim kitabı yazacakmışım gibi hissettim bir an. Alakası yok. Hatta aksine seni kişisel olarak geliştireceğim diye alayımızı yalnızlıktan ölmek üzere olan canlılara dönüştüren umut tüccarlarına öfkemden geçtim klavyenin başına.

Bu umut tüccarlarını sadece kitap çıkaranlar gazetede yazanlar diye düşünmeyin. İşi gücü kursakta heves bırakmak, direnci en aza indirgemek, inancı sömürmek olanlar da aynı oranda çirkef…

Senelerce aynı hikayeyi dinledim. Dediler ki “Hayatından negatif enerjisi olan insanları çıkar!” 

Çıkardım. Bunu diyenlerin dörtte üçü negatif enerji  üreten barajlar gibi olduğundan çıkıp gittiler arada.

Gel zaman git zaman baktım aynı yalnızlığın, aynı tatminsizliğin ve sorunların ortasında tek başımayım. Ahir ömründe gelip bana kibrit çöpü oranında bir şey danışmamış insanlara akıl danıştım. Dediler ki “Hayatından sana hiç faydası olmayan insanları çıkar!”

Çıkardım. En başta onlar gitti.

Kızılay’a yolum düştükçe Dost’a girip ayak üstü umut aşırdım kitaplardan utana sıkıla. Söylediklerinize katılmıyorum ama denemekten zarar gelmez diye düşünüp… Dediler ki: “Hayatından gülmeyenleri çıkar, hayatından dedikoducuları çıkar, hayatından yapay insanları çıkar…”

Çıkardım.

Çıkaramadığım zamanlarda ben çıktım o hayatlardan. Büyük sözü dinlemeyi bilmeli diye düşündüm hep. Adam hayattan çıkarmak üzerine destan yazmışsa şayet bir bildiği olmalıydı. Gerçi arkası yarın gibiydi okuduğum her şey, sonrasına dair tek bir cümle bile kurulmamıştı; ama önce bir çıkarayım da sonrasına sonra bakardık…

Çıkardım. Bir yere gittiğimizde cebinde akrep olduğunu düşündüğüm ve adı saray olsa da bildiğin simitçide yenen simidi bile bana kitleyen arkadaşları… Yardıma çağırdığında iki elim kanda olsa koştuğum ve yardıma çağırdığımda yani çağırmak istediğimde telefonu bile açmayanları… Param varken can ciğer dostum olan yokken selam vermeyenleri…

Çıkardım akşama kadar derdini dinlediklerimi ve iki satır ağlamak istediğimde koşarak uzaklaşanları. Negatif enerjisi olanları ve hep umudumdan somuranları. Bencillikten burnunun ucunu görmeyenleri, hayvan sevmeyenleri, insan ayıranları, adam kayıranları…

Halbuki matematiği hep beş pekiyi olan biriydim ben. Bunca çıkarmadan sonra birtakım toplamaların olması gerektiğini neden hesap edemedim bilmiyorum. Hep çıkardım. Ben çıkardıkça azaldı haliyle. An geldi, hayatımdan çıkaracak kimseyi bulamadım.

Şimdi,

İki ihtimal kalıyor ciddiye alınacak. Ya artık herkes hayattan çıkarılması gereken birer kan emici oldu ya da ben okuduklarımı ve bana söylenenleri fazla kale aldım. Bu denli büyük yalnızlığın uyduğu bir kitap olmalı. Dört işlemin en hasarlısından bakarsan insanlara, sağına soluna bakıp göremediğin aslında faydasız bir kalabalık aramaya başlarsın. Negatifti, dedikoducuydu, cebinde akrep vardı, kuyumu da kazardı ama 'biri'ydi işte diye…

Şaka yapmadım elbette; ama şaka da bir yana şimdi.

İnsanlar hep bölünmeye çarpılmaya ve çıkarılmaya müsait. Toplanmaya gelmiyor. Üç bilemedin beş tanesi toplansa felaketler oluyor. Fitne bizde, fesat bizde, gösteriş bizde, yüzüne gülüp arkasından söylemek bizde… Geç oldu tabii; ama anladım nihayetinde. Hayatınızdan birilerini çıkarın çıkarmaya da, çıkarmakla tükenmez bir kalabalıkla mı çevrilisiniz önce ona bir bakın. 

Bir de ben bu kadar çıkarmadan sonraki elde var sıfırı kaldırabilir miyim? Ona da bakın...

25 yorum:

  1. Herkesin iyi yönümden faydalanmaya çalışıyorum hayatımda güvenmediğim insanlar varsa büyük problem benim için

    YanıtlaSil
  2. O X kişilerini hayatından çıkarmak mantıklı bir karar. Kuru kabalığın kime faydası var ki? Şu günlerde birçok kişiyi hayatımdan çıkardım ya da çıkarmak için gerekli adımları attım. Buna neden olan sebepleri anlatsam, yok artık daha neler dedirtecek olaylar ile karşı karşıya kaldım. Haklıyken haksız konuma düşürülmek kadar utanç verici bir durum daha yok sanırım! Ömür törpüsü derler ya, işte o tipler hayatımızı daha da yaşanılmaz kılıyor, çıkar gitsin. Kalabalık içinde yalnız kalmaktansa yalnızlığım içinde yalnızlık çekmek daha cazip.. Boş yere yük etmiyorum hiç olmazsa diye düşünüyorum. Öyle bencil, çıkarcı, gözü dönmüş insan var ki, açık bırak kapıyı. Evin içinde sıkışıp kalmış bir kara sinek gibi çıkıp gideceklerdir. Sen kapını açmadığın sürece de sana uğramayacaklar bile.. İyi gününde yanında olup, kötü gününde ortadan kaybolan tiplere değinmeye bile gerek yok. O x kişileri biriktikçe çöp yığınına dönüşüyor. Bırak gitsinler..

    İlk yorumum ulaşmadı :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanın bir tane dostu olur. Onu da ara ki bulasın. Az olsun öz olsun. Hani derler ya nerede çokluk... Devamını elbette biliyorsundur. Ayrıca hayatından çıkardığın herkesin kötü olma ihtimaline inanıyorum. Yaşamamış olsam belki bir ihtimal yanılıyorsundur diyebilirdim. Belki de kendimi avutmak için söylüyorum bunu, bilmiyorum ki. Tek bildiğim bahsettiğimiz tip insanlardan artık kaçıyor olduğumdur. Belki "Hadi Fidan, kalk bir çay içelim seninle!" diyemem ama ben daima buradayım :)

      Yorum konusuna gelince DNS hatası verdi yorum penceresinde. İnternetten kaynaklı olmalı. Kopyalamaya fırsat bile vermeden kapandı. Bende baştan yazayım dedim :)

      Sil
    2. Yalnızlığımızın en büyük rolü tercihlerimiz. Fazladan bir kupa kahve koyarım masaya, senin için :)

      Sil
    3. Hepimiz bir deli değil miyiz? Ya da daha doğrusu ne geldiyse başımıza akıllılardan ya da akıllı geçinenlerden geldi. Deliler zararsızdır. "Kahrolsun psikolojisi düzgün insanlar, Yaşasın tam bağımsız ruh hastaları !" diyerek destekleyeyim sözlerimi. :))

      Sil
  3. Hayatımızda çok arkadaş ve birkaç dost vardır, bunu büyüdükçe daha iyi anlıyoruz. Elbette arkadaşlık karşılık beklemeden vermektir ama bu hep bir taraflı olunca saray simitçisi bile bir zaman sonra manevi olarak çok yük oluyor yüreğimize, o kadar katılıyorum ki dediklerine canım.. Bende çok kişiyi çıkardım hayatımdan, öyle görünce bir selam sadece, ha bunu bile haketmeyenler de var, herkes ne hak ediyorsa onu alır benden. Tıpkı bir ayna gibiyim, neyseler onu yansıtırım. Böyle çok hafifledim. Neyse ki çıkara çıkara elde geriye kalanlar oldu :) Az ama gerçek insanlar ile hayat daha sade daha hafif daha güzel..

    YanıtlaSil
  4. Meslektaşlarımın hepsini hayatımdan çıkarmalıyım ki rahatlayayım.. :(

    YanıtlaSil
  5. Sanki beni anlatmışsın.Zaten hep çıkardık çıkardık çıkardık ama bakıyorumda hiç pişman değilim aslında.Aslında o kadar güzel ifade etmişsinki fazla söze gerek yok.insanlar toplanınca fesattan kötülükten başka bişey yapmıyor.çıkarmak doğru değilse bile toplamaktan daha zararsız olduğu kesin.

    YanıtlaSil
  6. Bu kadar yoğun hissettiğini bilmiyordum canım.üstüme alınmadım tabi yine de üzüldüm...

    YanıtlaSil
  7. Paylaşımı sevmeyen paylaşımdan kaçan insanlardan ben de kaçarım :) Cimri insanlardan hiiç hoşlanmam!

    YanıtlaSil
  8. kalemine sağlık! tek kelimeyle bayıldım. bende hayatımdan öyle cok insan çıkardım ki dediğin gibi geriye toplayacak sadece kendim kaldım.

    YanıtlaSil
  9. Nasil guzel yazmissin. Nasil yasamissan oyle icten olmus. Kesif etkinliginden buldum sizi. Ve bu yayinla beni canevimden vurdunuz cok basarili. Ben de bloguma beklerim. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  10. Herkes br çırpıda çıkarıp atamaz bu cesaret ister. Ben de çok kolay silkeleyenlerdenim acıtsa da arada temizlik yapmak iyidir

    YanıtlaSil
  11. Merhaba
    Blogunun 100. takipçisiyim:))) Şanslı 100. takipçi için bir hediyen var mı? Şaka bir yana yazını okudum ve "ayıpsız dost arayan dostsuz kalır" sözü geldi aklıma. Bu (kötüde olsa) tüm özelliklerin hepsi insana dair bir şeyler. Batı kültürü bence de bizi yalnızlaştırıyor.

    YanıtlaSil
  12. Merhaba Fidan,bir zamanlar kişisel gelişim kitapları çok okudum ama artık okumuyorum,diyorum ki kendi gözlemlerimle ve deneyimlerimle kendi kişisel menkıbemi yaşarım,artısıyla,eksisiyle sonucuna da katlanırım...Fidancığım senin gibi düşündüğüm zamanlar çok oldu,buz gibi soğudum ,uzaklaştım insanlardan , Amaa ama mutlu olmadım,o şöyle,bu böyle derken,onu çıkar bunu çıkar yalnızlaşıyorsun,yalnızlık güzel değil yaa...Sezen Aksu bir konuşmasında dostlarımı defolarıyla seviyorum demişti.Hemen aklıma bu söz geliyor ve kimbilir benim onların gözünden ne kusurlarım var diyorum ve böyle düşünmek iyi geliyor bana..Elbet bir seçim bu ve herkesin seçimi farklı...Ve yine tabiki cimrilik gibi dürüst olmama gibi huylar var kii onlara benim de hiiiç tahammülüm yok...Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dost Kitabevini hatırladım ne güzeldir orası da...Bence kendine haksızlık ediyorsun,ne derece doğru bilmem ama ben hep şöyle diyorum ''benim her işim rast gider'' ve gerçekten de rast gidiyor.Belki kendimi buna inandırmamın da rolü vardır,olumlu düşündükçe olumluyu çağırıyoruzdur.Sevilmediğine inandırma kendini,bak seni seven bir sürü okuyucun var ve daha da olacak,iyilerin de çok olduğuna inan lütfennnn (çok konuştumm ) Sevgilerrr :))

      Sil
  13. Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim
    Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak
    Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak
    Unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu;
    Toprağı rüzgârı denizi göğü
    O her zaman bir insanla anlamlı
    Tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı
    Unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların
    Ve ucuz korkuların kör kuyularına
    Daraldıkça daraldı dünyaya açılan pencereniz.
    Fırlayıp ilk ışıklarıyla günün dağınık yataklardan
    Koşaradım gidiyorsunuz işinize değişmeyen yollardan
    Kurulmuş saatler gibi günboyu çalışıp tekdüze
    Uzayan gölgelerle koşaradım dönüyorsunuz evinize.
    Ne kadar uzaksa bir felaket sizden o kadar mutlusunuz
    Unuttunuz başkalarının acısını duymayı
    Küçük çıkarların büyük kurnazları
    Alışverişe döndü tüm ilişkileriniz, hesaplı, planlı
    Sevgileriniz ayaküstü, ilgileriniz koşaradım
    Unuttunuz konuşmayı kendinizi vererek
    Düşünmeden bir başka şeyi, içten yalın dürüst
    Dışa vurmayı duygularınızı
    Unuttunuz, neydi bir ince söze yakışan en güzel davranış.
    Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim
    -Ki bu en büyük kötülüktür size-
    Yıkanmıyor bir kez olsun yüreğiniz yağmurlarla
    Denizler boşuna devinip duruyor bir çarşaf gibi
    Gerip ufkunuza mavisini, çiçekler her bahar
    Uyanışın türküsünü söylüyor da görmüyorsunuz.
    Sizin adınıza dünyanın pek çok yerinde
    İnsanlar dövüşüyor ellerinde yürekleri birer ülke
    Anlamıyorsunuz inançlarını bir kez düşünmüyorsunuz.
    Ömrünüzü güzelleştirecek bir şey almadan hayattan
    Bir şeyler bırakmadan ardınızda gelecek adına
    Koşaradım tükeniyorsunuz insan kardeşlerim
    Koşaradım
    Duymadan bir gün olsun dünyayı iliklerinizde..
    Şükrü Erbaş

    Tesadüfen karşıma Şükrü Erbaş çıktı,baktım bizi anlatıyor....

    YanıtlaSil
  14. Edebiyat düşkünü biri olarak çok beğendim..

    YanıtlaSil
  15. Toplamak da çıkarmak kadar kolay olsa..ya da toplanmaya değer birileri olsa etrafımızda:( bu güzel yazı için teşekkürler.

    YanıtlaSil
  16. Sayfanızda ziyaretimi sürdürürken 9 ay önce yazmış olduğunuz bu yazınız dikkatimi çekti. Yine duygulara tercüman bir yazı olmuş. Emeğinize kaleminize sağlık

    Sevgi, Saygı ve Hürmetlerimle

    YanıtlaSil
  17. Yine harika bir yazı... hemde duygulara tercüman olmuş, tertemiz bir anlatımla...Her sene "z raporu" adı altında ben bu temizliği yapıyorum :) Bakalım ne kadar süre sonra elde sıfıra doğru yol alacağım...Kalemine sağlık. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Buralarda gezinmeniz çok hoşuma gitti :) Teşekkür ederim. Çok da elde var sıfır iyi olmuyor aslında. Yapabiliyorsanız elde var sıfıra gitmeyin :) Tabii yalnızlığa da alışılıyor alışılmıyor değil... Yukarıdaki yorumlara verdiğim cevapları bir karışıklıktan dolayı silmem gerekti sizin vesilenizle açıklamış olayım... Benden de sevgiler...

      Sil
    2. Tamda zorunlu kanbagım olan insanları hayatımdan degilde kalbımden cıkarmaya basladıgimda cıktnız karşima.bencillik,pıntilik,memnunıyetşizlik,sevgişızlik...cıkar gitşin.aglarsa anam aglarda yalanmış.sen yatagında aglarken acınla o seni birakıp kocasinın yanında yatıyo.

      Sil
    3. Kalpten çıkardıklarınız, vakti gelince hayatınızda da fuzuli yer işgal etmeye başlayacak. Kalpte olmayanın hayatımda bu kadar ne işi var diyeceksiniz. Zaten yalnız olduğunuzu görecek bir de kendinize kızacaksınız bunca hamallık için. Ve evet, ağlarsa anam ağlar da yalan olabiliyor kimimiz için. Maalesef...

      Sil
  18. Süper bir yazı olmuş, takipteyim sayfanızı

    YanıtlaSil

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *