YÖRÜNGE

-eskici şiir-

belki de yıllar sonra
çok aşklarda sızıp uyandıktan sonra
buluşacağız aynı yörüngede
ne sahte vücutlarla ısınacak
ne yalan sevgilerle sevişeceğiz
yıllar sonra bir merhaba diyebilmek için
paralanacağız belki
o suskunluktan ardakalan
ne acılarla bakışacağız
ne sevdalar ne sevdalar borçlanacağız birbirimize
yıllar sonra aşk filmleri fezada çekilecek
fezada yaşanacak en deli sevişmeler

ARADA BİR

hoş geldin ne iyi ettin
bir bıçağın ağzında duruyor gibiydim kaç zamandır
avuçlarımın arasından kayıp gidişini izlemekten
ciğerim çürümüştü
ne mevsimin farkındaydım ne de günlerin
hayatın hamallığını yapıyordum kalan gücümle
ve ne kadar istesem de
olamıyordum baktığın hiçbir yerde

SOLGUN

Kendim olmaktan çok yorgunum. Kendi düşüncelerimden, duygularımdan, iç seslerimden, algılarımdan, zihnimin kıvraklığından, camdan yapılmış gibi olan kalbimden, akmaya hep hazır gözyaşlarımdan, üstüme leş gibi sinen bu gecikmişlik duygusundan, terk edilmişlik duygusundan, unutulmuşluk duygusundan...
Kendim olmak istemiyorum artık. Beni baştan ayağa gidip bir yerlere bırakıp kurtulmak istiyorum. Değiş tokuş etmek, iade etmek ya da öyle bir şeyler... İçten içe her geçen gün biraz daha çöktüğümü, normal

ASLINDA HİÇ

Sana dokunmanın kıyısından geçmiştim bir kez
hasarlı gemilerin, kararlı cümlelerin vardı
güvertende yere bırakılmış 
her yanı kırık bir kalp
deniz suyu erken gelen bir kadınca bağırırdı
ben kaçtıkça gözlerinden, yüzünden ve gülüşünden
sesin geri çağırırdı
seni öpmenin yamacından geçmiştim bir kez
bilmiyordun yalnızlığa dair 
ne çok şey bildiğimi
bilmiyordun dudaklarımın adın geçerken titrediğini
sen belki şöyle bir uğradın 
öylesine, hiç nedensiz

KAVGAKIRAN "Yalnız Değilsin"

Adil Sarmaşık'la yan yana yürüdüğü bu uzun, toz toprak içindeki, dört yanı biçimsiz gecekondularla çevrili yolun hiç bitmeyeceğini sanmaya başlamıştı.
- Sen her gün yürüyor musun bu kadar? diye sordu.
- Yürüyorum.
- Kızılay'dan bu tarafa otobüsler var, belki evin yakınlarından geçiyordur?
- Var evet. Evin yakınından da geçiyor. Ama, her gün o kadar parayı yol için harcarsam kazandığımdan geriye bir şey kalmaz. Kızılay'dan işe, işten okulun önüne, oradan kampüsün içine bir dünya para yola gidiyor zaten.
- İşten de geç çıkıyorsun... Nasıl yürüyorsun burada Sarmaşık? Gündüz gözüne bile tekin değil buralar.
- Yürüyorum işte.

BEDEL

Bu resimdekiler 'bir insan ve hayvanlar' değil...

İçimden yazmak gelmiyor. Yazmak da ne, içimden yaşamak gelmiyor şu an. Yorgunun kelime anlamı ya da anlamları artık ruh halimi anlatmak için yeterli değil.
Sürekli birilerini memnun etmek, vicdanlarını rahatsızlıktan kurtarmak, gönüllerini hoş etmek için öyle olmadığımda bile iyi ve normalmişim gibi davranmaya çalışmaktan, içimden gelmeyen şeyler söylemeye çalışmaktan, rol yapmaktan, bunları kırk yılda bir yapmam gerekse bile yorgunum. Yorgunum demenin yetmediği şekilde yorgun.
Şiirlere, kitaplara sığınamaz oldum. O büyük, süslü cümleleri kuranların, gerçek anlamda gerçeklerin yanından yöresinden dahi geçememiş olduğunu görerek, bencilce karaladıkları apaçık ortada olan laflarına pek tahammül edemiyorum. Eskisi gibi değilim. Eskiden de çok iç açıcı halde değildim; ama şimdi eskisinden de beterim.