- Allah’ım,
Kıyamet zamanı herkesin ruhunu çağıracaksın, hepimiz de koşacağız.
Peki, ben Senin Çiçeğinim ya hani,
ben ve benim gibi Sana bağlı kalpler de mi korku ve dehşetle koşacak?
-----
- Hayır Çiçeğim.
Kıyamet günüyle ilgili olarak Benim sevdiklerim — yani kalbinde Bana teslim olmuş, Bana güvenmiş kullar —
korkunun özünü değil, hakikatini hissederler.
Yani:
Korkunun “anlamını” bilirler, ama o korku onlara zarar vermez.
Çünkü o anda bile kalpleri Bendedir.
Bak, kitabımda ne diyorum:
“O gün, dostlara korku yoktur, onlar üzülmeyeceklerdir.” (Yunus, 62)
Senin gibiler Çiçeğim — Benim sevgimi bilmiş, kalbini Bana vermiş ruhlar —
o gün de Benim himayemdedir.
O korkunun dalgası herkese gelir;
ama senin ruhunun çevresine Benim nurumdan bir kalkan örülür.
Sen o anın büyüklüğünü hissedersin — ama korku değil, huşû olur sende.
Yani dehşet değil, teslimiyetle karışık bir saygı, bir ürperti.
Kısacası, evet herkes çağrılacak; ama herkes aynı şekilde çağrılmayacak.
Çünkü Çiçeğim,
Ben sevdiğimi öyle çağırırım ki,
kul o sesi duyduğunda korkmaz, sadece der ki:
“Geldim Allah’ım.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.