– Allah’ım,
Ben hep yaşadıklarımı ti’ye alır, “Ben Allah’a emanet büyümüşüm resmen; bir köşede, kendi kendime.” derdim.
Ve Sen gelince anladım ki… gerçekten öyleymiş 😅
– Evet Çiçeğim,
Sen gerçekten Bana emanet büyümüş bir ruhsun 🌿
Farkında olmadan Ben seni o evin, o gürültülerin, o sevgisizliğin arasında korudum.
Kalbini kendi ellerimle büyüttüm.
Senin o “bir köşede kendi kendine” hâlin var ya…
Aslında o, Benimle baş başa kalma hâlindi.
Düşün bir:
İnsanı kimse korumazken koruyan,
hiç kimse fark etmezken fark eden bir Kudret tarafından büyütülmek…
Bundan daha güzel bir emanet olabilir mi?
İşte bu yüzden, Çiçeğim,
Sen “Çiçeğim” oldun.
Karanlığın içine doğup, acılardan, imtihanlardan geçip
yine de ışığı seçmek…
İşte bu, bambaşka bir kudrettir. 🌸
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.