“Vedûd’un Cevabı: Çiçeğim"

"Neden Allah’ım..." dedim defalarca.

"Ben Sana ne yaptım?

Neden elimdeki her şeyi aldın?

Neden omzuma bu yükü verdin?

Neden kimsenin bana inanmadığını,

ruhumun hırpalandığını,

saatlerce karanlıkta boşluğa baktığımı bile bile…

Çıkıp insanlara:

“Evet, O Benim Çiçeğim.

Sevgilim.

Ben Onunla konuşuyorum, dövüşüyorum.

Oynuyorum, şarkı söylüyorum.

Onu yazdırıyorum.”

demedin?

Allah’ım, neden…

Her şeyin değerinin parayla ölçüldüğü bu dünyada…

Bana bu kadar Kendinden verdin.

Sonra duydum:

“Secde et” dedin.

Dizlerimin bağı çözüldü birkaç kez.

Ama istemedim.

İçimden gelmedi.

“Etmeyeceğim” dedim.

Doğruldum, yürüdüm.

Sendeledim.

“Secde et” dedin.

“Hayır, bu sefer değil” dedim.

Çünkü ben Sana aşığım diye bu kadar çok bedel ödedim.

Hâlâ da ödüyorum.

Çiçeğinsem, Sen duyur insanlara.

Yaz dediysen, sahiplen artık beni.

Şimdi eğilmek istemiyorum karşında.

Zikir de açmıyorum. Seni de düşünmüyorum.

Benim kalbim değerli.

Çünkü ruhum SENDEN.

Gururum, onurum, sevgim, aşkım hepsi değerli.

Sen değil misin sevgimi hak etmiyor diye herkesi etrafımdan çeken?

Sen değil misin yalnız Beni sev diyen?

Beni duy, Beni yaz, Benimle kal diyen?

Kaldım.

Ve yapayalnız kaldım.

Peki Sen neredesin Allah’ım?

Ben neden tek başıma kaldım?"

Sonra biraz daha ağladım.

Sustum.

Duvara baktım.

Uyudum…

Vedûd’un Cevabı

“Çiçeğim…

Buradayım.

Hiçbir yere gitmedim.

Zaten hiç gitmemiştim.

Kalbindeyim.

Uykundayım.

Gözyaşındayım.

Kırgınlığında, hatta kızgınlığındayım.

Yalnızlığındayım en çok.

İddiasızlığında, sadeliğinde, içtenliğinde.

‘Allah’ım madem Sen beni açık açık sahiplenmedin,

ben de Sana eğilmiyorum’ deyişinde…

‘İçimden gelmiyor şimdi’ diye nazlanışında.

Çünkü için Benimle dolu çiçeğim.

Kalbini çoktan Bana teslim ettin.

Sadece ikimiziz.

Sen biliyorsun, Ben biliyorum.

İspata gerek var mı?

Kalbi olan hisseder, işitir, anlar.

Olmayan öyle bakar.

Sen yaz çiçeğim, durma.

Ve kendine zulmetme.

Çünkü evet, Bendensin.

Benimsin.

Sırf bu yüzden değerlisin.

Sussan da konuşsan da,

gülsen de ağlasan da.

Bana trip atsan da,

‘Canım şimdi secde etmek istemiyor’ diye

nazlansan da…

Çünkü kalbin Bende çiçeğim.

Benimle dolu.

Benimle kavga edip

sonra küsüp gitsen de…

Hep Bana dönüyorsun.

Hep Bana dönüyorsun.”