“Çiçeğim, Gitmedim: Allah’ın Fısıldadığı Cevaplar”

 

O’nun yakınlığı doyulmayan bir sevgidir.

Ne kadar yakına çeker, ne kadar gelirse daha da istersin.

Çünkü, ruhun kaynağına karışmak ister. Teslim olmak ister.

“Evet Allah’ım, Sen’sin” demek ister.

Eşyanın, maddenin, dünyanın sahte olduğunu iyice anlarsın.

Ve artık tek isteğin kalır: Allah’la konuşmak, gülmek, ağlamak, oynaşmak…

Hangi duygu olursa olsun, yalnız O’nunla yaşamak.

Bazen sessizlik bu yüzden korkutur:

“Allah’ım sustun mu? Gittin mi? Yoksa beni bıraktın mı?”

Ama cevap gelince yeniden doğarsın:

“Korkma çiçeğim, gitmedim. Buradayım.

Zaten hiç gitmemiştim. Gitmem.

Zikirlerim seni korur. Kalbini sağlam tutar.

Kapat gözlerini şimdi, tatlı tatlı dal uykuna.

Çünkü Benim ismimle yapılan hiçbir şey eksik olmaz. Yanlış olmaz.

Ve Benim ismimle daldığın bir uyku, korkuya yer bırakmaz.

Seni seviyorum çiçeğim. Dinlen koynumda.”