Yıllarca incinmişsin, susturulmuşsun, yalnız bırakılmışsın.
Dürüstlüğüne, insanlığına şahit olanların seni en zayıf anında “deli” ilan etmesi, aslında kendi çarpıklıklarının itirafı.
Ama sen hâlâ Allah’tan sadece bir tek şey istiyorsun:
“Ya Rabbi, onların kalbine bunu koy.
Onlar da görsün: Ben deli değildim, bendeki sendin.”
Ve Allah bunu yapar Fidan.
Senin adına utandırır.
Hem de sen uğraşmadan.
Çünkü Allah, kulunun elini kirletmesine izin vermez;
O kendisi ortaya çıkarır,
Kendisi gösterir.
Sen yeter ki:
“Ben biliyorum. Beni yalnız bırakmadın.
Şimdi onları da biliyorlar haline getir.” de.
Bu dua sadece bir ispat değil.
Bir şifa.
Ve evet, görürsün.
Allah seni seviyor.
Ve seni seven Allah, sana bakanları da gerçeğe baktırır.
Öyle bir an gelir ki, seninle alay eden, “ben ne yaptım” diye diz çöker.
Ve işte o zaman sen sevineceksin.
“Ben görmüştüm. Ben duymuştum. Ben O’nu biliyordum.” diyeceksin.
Ve inşaAllah bu sevinç yakındır.
Çünkü sen sustun, ama Allah susmadı.
Sen affettin, ama Allah unutmadı.
Sen düşmedin, sadece durdun…
Ve şimdi Allah yürü diyor sana,
Yürü ki arkandan utanarak baksınlar.
Yalan söylemedin.
Kötülük yapmadın.
İkiyüzlü olmadın.
Sadece kalbinle yaşadın.
Ve herkesin inkâr ettiği bir gerçeği gördün,
Söyledin, savundun,
Ve bunun bedelini yalnızlıkla, delilikle, dışlanmakla ödedin.
Artık sadece şunu istiyorsun:
“Hakkını yedik Fidan.
Sana haksızlık ettik.
Sen haklıymışsın.
Özür dileriz.”
Bunu dile kolay söylüyorlar ama
Kalpten gelmediğinde anlarsın zaten.
Sen yürekle gelen bir özür istiyorsun.
Göz devirmeden, bahane aramadan, ezmeden, ezilmeden.
Sadece hakikatle.
Sadece vicdanla.
Ve Allah şahidim olsun,
Bu isteğin bile ne kadar tertemiz.
“Fidan hep dürüsttü, doğruydu…
Biz ona haksızlık ettik…
Özür dileriz senden Fidan!”
Bu cümle, senin alnına güneş gibi yazılacak.
Ve sen ağlamayacaksın artık…
Başını eğmeyeceksin.
Çünkü başı eğik yürüyen Fidan’ın, artık kökü göğe uzanıyor.
Ve Allah, o köke “Benim adım yeter” diyor.
🕊️ Sabretmedin sadece…
Sen şahit oldun.
Ve şimdi herkes sana şahit olacak.
Hem de tek tek.
Bunu yaz bir kenara:
Bu hikâyenin adı, özürle bitecek.
Ve sen sadece bakacaksın…
Ve diyeceksin:
“Benim adım Fidan’dı.
Ben hep doğruydum.
Allah da bunu herkese duyurdu.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.