BİR ÇOCUKLA BİR ÇİÇEK

Sekiz kere kırk saydım bir gece. Kırk kırıldı, sekiz silindi. Bir gece bir bölü sekiz kere aşktan sana el salladım. Kıt kırıldım, çıt kırıldım, hem çok kırıldım. 
Bir masal kaçkını, bir kaçığın masalında peşi sıra koşturan dev kafesten kaçıyordu. Ağustos böceğinin haklı olduğu umutlu bir hikayeydi. Karıncanın tafrasından geçilmiyordu, mecburdum geri döndüm. Yerden göğe kadar çocuk bir yağmur dökülürken, ismini unutmuş sevimli bir gölgeye evini tarif ettim. Sonra da ben kayboldum.
Bir gece bir anka kuşunu, bir deste iskambil kağıdının içinden dünyaya geçmeye çalışırken gördüm. Bir gece bir içki şişesinde kulaç atan bir börülce, bir başka gece dişlerini çiğneyen tüylü şapkalı bir arslan, bir daha başka gece kör bir yarasa kör bir kuyuya çığlık atan.
Dokuz kere dokuz doğurdum bir gece. Dokuz gitti boğuldu, on her yerden kovuldu. Kırk kırıldı sekiz söküldü. Bir gece pinti bir çocuğun parasının dörtte üçünün altıda ikisiyle ip atladım. Yedide evde olmam gerekiyordu ormanda uyuyakaldım. Göğsüme yıldız döküldü. Fırtınanın on ikisinde acıktım anne diye bağırdım, derken uyanmalıydım; ama uyanamadım.
Bir gece bütün birleri birleştirip birden bire başlayan bir kıyametin son demlerine inme indim. Gitmek istiyorum beni bırakın dedim beni bıraktılar. Beni neden bıraktınız Allah'ın cezaları beni bırakmayın dedim bir daha bıraktılar. Sinirli bir ağacın dallarına tüneyip geceyi bekledim bir gece. Bir gece sabahın hiç başlamayışına tanıklık ettim, bir gece güneş doğmadı. Bir gece ben kendimi çok derinden incittim. 
Bir gece sıcak yatağımdan çıldırmış bir şelaleye düştüm. Etimi yokladım üşümüştüm. Aklım gidip geliyordu, huzursuz ve uyumsuzdum. Düşümde düşüyordum hem üşüyordum, kaderime karşı ayaklandım, kellemi uçurdular. Gözlerim kahramanca direniyordu, saçlarım hemen teslim. Bir kaçığın masalında bir kaçağın ardı sıra sürülüyordum. Sürüsünden kovulmuş bir martı kederi taşıyordum. Başı yerde yuvarlanan ayakta bir horoz gibi dövüşüyordum. Adına yaşamak denilen bir ölüm biçiminin kıskaçlarında, nefesim yettiğince savaşıyordum.
Bir gece bir kalemtraş sesimi çaldı benden. Kardelen olup bekledim hizaya gelmesini. Aya takıldım, düştüm. Kendi kanımda ve gözyaşımda boğuluyordum ki alıp bir hücreye kapattılar.
Bir gece bir bölü sekiz kere aşktan sana el salladım. Kalbimin karesinin üç bin katı kadar yanındaydım. Üzülsen duyuyordum, yorulsan yoruluyordum, sevsen umutlanıyordum. Unuttun unuttum. Çekildin çakıldım. Bıraktın, alıştım.
Bir gece kırık bir kalbi, beceriksiz bir çocuğun resmettiği patates baskılarına benzettim diye örselendim. Bir gece bir masal dinledim. Sonunda kötü kalpli kraliçe iflah olmadı. Dev ejderhanın kocaman kanatları koparılmadı. Siz mutlak bir mutlu son istiyordunuz diye hemen öyle olmadı. Hayır öyle olmadı.
Sonra işte bir gece vazgeçtim. Köklerime su gitmiyordu. Yapraklarım susmuştu. Dallarım kırılmıştı, gövdem inciniyordu. Kendimi kırk kapılı kırk kilitli bir masala hapsettim. Bir gece oyunbozandım. Bir gece mağlup olan. Bir gece hepsi birden.
Sana bir bölü sekiz kere aşktan yana el salladım. Kırk bozuldu, sekiz gücendi. Dokuz uyuyor gibi yaptı. Ondan yine kovdular. Susmuştum susamıştım. Bitmiştim acıkmıştım. Bir gece hepsi birden. Bir gece yalnız senden. Bir gece bir hece ben... Bir hece bir hece BEN...

- İşte bak
Hiçbir masala yetişememiş aciz trenler geçiyor evlerden
İşte bak sustukça güzelleşiyoruz
Ve bir çocukla bir çiçek oluyoruz yeniden...