3 Ara 2015

MÜLTECİ



Yorgunum
Ufalanmış ekmek kırıntısı umutlarımla
Yeni bir dil öğreniyorum koynunda sessizliğin
Kimselerin bilmediği
Kimselerin konuşmadığı
Ve dönüp dolaşıp zehir zemberek
Kendime söylendiğim

Yorgunum
Ellerim nasıl hantal nasıl
Koca bir taş taşır gibi bezgin her saat
Tükenişim mağrur bir yenilginin
İsyanım bin yılların biriktirdiği
Dilimde tüyü bitmemiş nice kelimelerle
Ürkekçe haykırıyorum kendi kulaklarıma
Ve çabalayan herkese
Etlerimden çekiştirip bir şeye dönüştürmeye

Yorgunum
Bozuk bir saat duruşu yorgunluğum
Gözlerimde üşümüş çok çocuklar
Kilitli bir kapının arkasında
Şaşkınca bekliyorum
Neresinden itsem bir bütünü göğsümde
Kalbimmişçe sancıyla titreyerek
Neresinden silsem en baştan çizilerek
Neresinden sevsem neresinden
Önce o kirlenerek

Yorgunum
Bir mülteci yorgunluğum
Sığınması çoktan çöpe atılmış…







26 yorum:

  1. Çok güzel bir eser olmuş ellerinize, emeğinize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Kubilay Bey, beğendiğinize sevindim.

      Sil
  2. Depresyona meylim var zaten şu sıralar yapmayın böyle :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim de var ona meylim :) Birlikte gireriz ne yapalım artık.

      Sil
  3. Çok ağır ve derin anlamları olan bir şiir...Kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ağır ve derin hisleri anlatmaya çalışıyordum tam da :) Teşekkür ederim.

      Sil
  4. Ruh halim pek iyi sayılmaz üstüne tuz biber ektin sağ ol var ol

    YanıtlaSil
  5. Seçtiğin müziği dinleyerek okudum şiiri ve daha bir derinleşti hissettiklerim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keramet müzikte değil sizin yüreğinizde :)

      Sil
  6. Basligi düsünerek, ne insan hikayeleri, ne dramlar gözümün önüne geldi okurken. O insanlarin sessiz cigliklari, paylasamadiklari isyanlari, iclerinde biriktirdikleri nice duygulari.... canimi acitti cok...

    Yüregine saglik.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın. Mülteci sözcüğü başlı başına tarifi imkansız acılar çağrıştırıyor zihinlerde. Belki biraz da bu nedenden seçtim... Teşekkür ederim, sevgiler.

      Sil
  7. Oof of sessizliğin içinde yeni bir dil öğreniyorum ne güzel demişsin....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dinlemeye tahammül edebilsek sessizlik neler neler öğretecek de işte... Kuru gürültü insanlarıyız biz maalesef. Teşekkür ederim.

      Sil
  8. Bozulmuş bir saat duruşu yorgunluğum favori cümle. .

    YanıtlaSil
  9. Karanlıkta bir mum yak ve sırt üstü yatıp tavandaki gölgeleri seyretmeye başla.İşte tam vakti kendi sessizliğinin dilinden anlamaya başlamanın ve onunla konuşmanın.Eline sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kulağa hoş geliyor, bir de öyle dinleyeyim :) Teşekkür ederim.

      Sil
  10. Kelimeleri kullanışın, onlara yüklediğin anlam öyle güzel öyle naif ki, okumaya kıyamıyorum. Yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İz bırakan yorumlar yayını için bir yorum daha :) Tabii o yayını yazmak nasip olursa :) Bu yazdıkların senin naifliğinden Zeynepçim. Çok teşekkür ederim, sevgiler.

      Sil
  11. Merhabalar.

    Bu hayat kimi yormadı ki? Satır aralarında kalmış yorgunluklar daha ağır basıyor. Okuyanı bile yoran bu güzel şiiri bizlerle paylaşan kalemi ve yüreği kutlarım.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel söylediniz "Okuyanı bile yoran şiir" diye... Hisler satırlara dökülebilmiş demektir. Kıymetli yorumunuz için çok teşekkür ederim Recep Bey, saygılarımı sunarım.

      Sil
  12. Sanırım şu günlerdeki hislerimin somutlanmış hali.. Ellerine sağlık :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel mi desem ne üzücü mü desem bilemedim... Hislerini okuman güzel; ama bunları hissetmen, hissetmemiz üzücü tabii... Teşekkür ederim :)

      Sil
  13. Tükenmişlik çok etkili bir şekilde anlatılmış. Kaleminize sağlık;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim sevgili Kitap Cumhuriyetim :)

      Sil

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *