Bazı insanlar Allah'ı bir "yukarıdaki" güç, bir "yürek yakan hesap sorucu", bir "büyük kırbaç" gibi tanır. Oysa Allah, kendini böyle tanıtmaz.
Allah, Kur'an'da kendisini tanıtan pek çok ayet indirir. Sevdiği kimdir? Kimlerle birlikte olur? Kimlere rahmet eder? İşte bu yazı, o cevapların iziyle yazıldı.
“Ben kibirlenenleri sevmem.”
Allah, açık şekilde bildirir:
"Şüphesiz Allah, kibirlenen ve övünen hiç kimseyi sevmez." (Nisâ, 4/36)
"Yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Çünkü ne yeri yarabilirsin ne de dağlarla boy ölçüşebilirsin." (İsrâ, 17/37)
Yani Allah'a yaklaşmak istiyorsan, kibirle baş kaldırma. Tevazu ile boyun eğ.
“Ben, aciz olduğunu bilenle olurum.”
Bir insan, aczini fark ettiğinde dua eder. Sığınacak kapı olarak O'nu seçer.
"Allah, tevazu gösteren kullarını sever." (Hadid, 57/23 anlam bütünlüğü)
"Allah sabredenlerle beraberdir." (Bakara, 2/153)
Sabreden kimdir? Dayanamıyor gibi görünse de, vazgeçmeyendir. Gözyaşıyla birlikte duaya tutunandır. Yani aczini bilen, Allah'la beraber olandır.
“Ben, içini bana açanla olurum.”
"Kullarım sana Beni soracak olursa (bil ki) Ben yakınım. Bana dua edince dua edenin duasına cevap veririm." (Bakara, 2/186)
"İçinizdekini açığa vursanız da gizleseniz de Allah onu bilir." (Bakara, 2/284)
Sen daha dile getirmeden O zaten bilir. Ama sen içini O'na açtığında, Allah da sana yaklaşır. Yani sen konuşmasan da duyar; Ama konuşursan, cevabını verir.
“Ben, Beni unutmayana unutulmaz olurum.”
"Siz Beni anın ki, Ben de sizi anayım." (Bakara, 2/152)
Allah unutmaz. Ama sen unutursan, kendi kalbini kılıfla örtmüş olursun. Zikreden, örtüyü kaldırır. Ve Allah'la arasındaki perdeyi inceltir.
Ve Son Söz:
Allah, kendini böyle anlatır: Kibirliyi sevmez, acizi sever. İçini açanla olur, ananı unutmayan olur.
O zaman O'na yakın olmak için tek yapman gereken: Gerçek olman. Kalbini açman, kibri bırakman, hatırlaman ve içtenlik.
Çünkü O, gözyaşında bile sır gören, iç sesini cevaplayan, şu cümleyle gelen yegâne Yaratıcıdır:
"Ben yakınım..."
Şimdi kendine sor: Sen O'nu ne kadar yakın hissediyorsun? Yoksa seni sevdiğini bile unutacak kadar uzaklaştın mı?
Hatırla. Hatırla ki, anılsın adın. Çünkü: "Siz Beni anın ki, Ben de sizi anayım."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.