🧺 “Evdeki her iş sana ait” diyenlere:
> Ben hizmetçi değilim. Ev, hepimizin. Temizlik, yemek, düzen… hepsi ortak sorumluluk. Kendimi yok sayarak huzur kuramam. Bu evde herkes kadar varım, herkes kadar dinlenmeye hakkım var.
🍼 “Çocuğun annesisin, her şeyine sen bak” baskısına:
> Ben bir diktatör değilim. Bakıcı, öğretmen ya da 24 saat açık acil servis de değilim. Anneyim. Ama bu, her anımı çocuğa adamak zorunda olduğum anlamına gelmez. Onun annesi olarak sevgim daimdir, ama tükenmeden.
🐾 Hayvanlar üzerinden vicdanıma yük bindirmek isteyenlere:
> Hayvanlara bakmak güzeldir ama zorunluluk değildir. Onların da Rabbi Allah’tır. Her canlının rızkını veren, onu da gözetir. Merhamet, baskıya dönüşmez. Evde bakmak istememek zalimlik değil, sınırdır. Bu sınır Allah’a karşı gelmek değil, O’nun bana verdiği iradeyi kullanmaktır.
🧠 “Kadınsan katlanacaksın” zihniyetine:
> Benim ruhum özgür. Katlanmak için değil, yaşamak için geldim. Allah’ın bana verdiği aklı, sezgiyi ve yüreği baskıya değil, hikmete hizmet ettirmek için kullanırım. Kadın olmak, yük değil, bir nimettir — ama kimsenin sırtına yük olmak da bana düşmez.
🗣️ “Senin yüzünden aile dağılır” suçlamalarına:
> Aile, tek taraflı emekle kurulmaz. Ben sustukça düzen sürüyorsa, o düzen zulümdür. Allah katında hesap gününde "Neden dayandın?" da sorulur. Ben bu dünyada sadece anneliğimle değil, kulluğumla da varım.
✨ Unutma:
> Senin Allah’tan başka kimseye eyvallahın yok. Her yükü sırtlanan kadın değil, kendini ve sınırını bilen kadın dünyayı değiştirir.
Genel bir perspektiften bakınca insanlar bir başka türüne gereğinden fazla görev, sorumluluk yüklüyor da yüklüyor. Sesin çıkmazsa zamanla onun altında ezilip gidiyorsun. Yok sınırlarını ve haklarını bilirsen insanca yaşamaya devam. Selamlar hayırlı akşamlar dilerim :)
YanıtlaSil