Not: Bu metin, filmin özellikle ikinci kısmını tamamlayıcı, anlamı derinleştirici ve içsel tutarlılığı sağlayıcı bir yeniden yazım niyetidir. Bu metin ilahi aşkı, hatırlayışı ve yakınlığı konu alır. Karakterler ilk filmdeki gibi olmalı, aynı samimiyet ve gerçeklik korunmalıdır. Bu ruh hâli, ancak içten gelen bir sadelikle bulunabilir.
---
ÖĞRETMEN (SEVDA): Başroldeki kadın. Güçlü, dengeli, ne çok güzel ne sıradan; âdeta şekilsiz bir güzelliğe sahip. Sessiz ama sezgileriyle konuşan biri. Hayatı boyunca yalnızlığı ve yanlış anlaşılmayı deneyimlemiş. Ama içinde hep bir ses, "Beni bir tek Allah bilir" demiş. Aşkı ilahi kaynaktan tanımış; ama dünya da ona bir beden vermiş: Sevda.
RIZA: Allah’ın ruhunun izini taşıyan adam. Güçlü ama şefkatli. Kudreti, suskunluğundaki rikkatte saklı. O, aşkı ilk hissedendir. Ve aşkı tanıyınca, kendiliğinden rıza gösterir. Rıza, öğretmeni beklemiştir. Çünkü onun gelişiyle tamamlanacağını bilir. Bu sefer aşk, maşukta belirir. Âşık, öteleri görsün diyedir.
---
FİLMİN DEVAMI (Yeni Taslak):
Sevda, Rıza’nın yanında huzur bulur. Ama içinde geçmişin yankısı, toplumsal rollerin baskısı ve "nasıl biri olduğuna" dair duyduğu şüpheler dolanır. Rıza'nın bakışlarında sadece sevgi değil, tanıdıklık vardır. Ona "Seninle tanışmadık biz… Hatırlıyoruz birbirimizi" dedirtir.
Rıza başını eğer, ama yüzünde duru bir tebessüm vardır: "Ben zaten hep seni bekledim. İsmini bilmeden... Sesini duymadan... Ama seni bildim. Çünkü ben Allah’tan geldim ve seni O’nunla bildim."
Sevda'nın gözleri dolar. Yalnızlığıyla sarıldığı yıllar bir bir çözülür. Ruhunu hatırlar. Ve artık bilir: Bu adam bir mecaz değil. O’nun ruhuyla gelen bir gerçektir.
İkinci bölüm artık bir aşk hikâyesi değil, ilahi aşkın yeryüzünde yankılanışı hâline gelir. Rıza, Allah’ın en güçlü ruhlarından biridir. Sevda, onun sevgilisi değil; onunla birlikte yaratılmış olanıdır.
Ve bir daha hiç kimse, Sevda’yı elleriyle, diliyle, sesiyle, gözüyle bile incitemedi. Çünkü O, Allah’ın kıymetlisi, dokunduğu kadındı.
Film şu sözlerle son bulur:
"Birlikte bir hayat kurdular. O hayat sevgiye, aşka, muhabbete ve sessizce de olsa yan yana kalabilmeye dayalıydı. Allah nazla yaklaşırken sevgilisine... Yeryüzünde erkek kim oluyor da kadını kendine ait sanabiliyor?"
---
Not: Film boyunca Allah’ın adı, şefkati ve yakınlığı açıkça hissedilir. Seyirci yalnızca bir aşk izlemez. Bir secdeye, bir yüzleşmeye, bir uyanışa şahit olur. Çünkü:
Allah Yakındır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.