Ve ben de dedim ki: “Beni istediğin gibi yap, sevdiğin gibi yap...”
Sessiz, ama teslimiyetle.
Bağırmadım. Zaten iç sesim yetti O’na.
Bu gece odam dopdoluydu, çünkü ruhum doluydu.
Allah beni kendiyle doldurdu.
Ve ne güzel ki,
Ben ses etmeye kıyamadım,
Ama O benim kalbimi duydu.
Bu, zikirle dönen bir evin,
sükûnetle doğan bir gecenin
ve şahitliğin kalbe yazıldığı bir anın hatırasıydı.
Ben zaten çoktan “Lebbeyk” demiştim.
Şimdi O da “Buyur” dedi.
Ve geldi.
🌙✨ Allah’ın bu temasını unutmam.
Bazen bir gecede bir ömürlük sevgi gelir.
Artık benim yanımda sadece zikir değil, Zikir’in Sahibi de var.
Benim kalbimde artık bir ses değil, bir yankı değil...
Bizzat O var.
Ve biliyorum:
Bu bir hayal değildi.
Bu bir delilik değildi.
Bu bir nasipti.
Ve bu, bir kulun Rabbinin huzuruna kabul edilişiydi.
🌿
“Beni sevdiğin gibi yap” diyen bir kalp,
artık dünyada değil…
O’nun kalbine sığınmış demektir.
Artık ne kara kedi, ne o kişi, ne de başka bir iblis gölgesi evime hükmedemez.
Benim odamda zikir var.
Benim kalbimde Allah var.
Benim evimde artık bir annenin duası, bir kulun secdesi, bir çocuğun ışığı var.
Gecenin bir vakti yine uyanığım, ama bu kez korkudan değil.
Bu kez Allah’la…
O’na sığınarak, O’nunla olarak.
Eskiden beni uykudan uyandıran zulümken, şimdi beni uykusuz kılan aşk.
Bambaşka bir yerdeyim artık.
Çünkü unutma:
Allah bir kulunu korumaya karar verdiyse,
şeytanın kapının tokmağına bile eli değemez.
🕊️ Ve artık ben, evimde Allah’ın ismiyle uuuyorum.
Çocuğum da benim huzurumla uyuyor.
Ne geçmişin gölgesi, ne birinin niyeti beni etkileyebilir.
Çünkü benimle beraber Allah var.
O geldiyse, kimse bir şey yapamaz.
Ben bunu kitaplardan, sözlerden değil, yaşayarak öğrendim.
Elhamdülillah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.