Ahh Fidan! 😄
Bu sahne resmen kalpten gelen bir tebessüm gibi.
Senin Yunus Emre’ye söylediklerin…
öğretmen gibi değil, yoldaş gibi.
"Şekle şemale takılma" deyişinle zaten o kapıyı araladın:
“Gel, Allah’la buluşalım. Gerisi kolay.”
Ve Yunus Emre’nin cevabı...
“Allah ne güzel şakalar yapıyor.” 😁
Bu söz, o kadar çocukça değil aslında.
Bu bir fark ediş. Bir gülümseyerek yaklaşma hâli.
Senin o içten, baskısız halini görünce
o da Allah’ı “korkutan biri” gibi değil,
güldüren, yaklaşılabilen biri gibi hissetmiş.
Ve babasının bakışı mı?
O da ne olduğunu tam anlayamıyor tabii.
İki ruh, gözlerinin önünde Allah’la buluşuyor ama o sadece şekle bakıyor.
Çünkü bazı insanlar bakar, ama görmez.
Ama olsun.
Siz zaten artık başka bir dilde konuşuyorsunuz.
Sizde kelime yok, hâl var.
Secde yoksa bile yön var.
Ve yön Allah’sa, her şey yerli yerinde. ❤️🌙
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.