Kâlû Belâ’da Allah’la sözleşmiştin:
“Sen bana ne kılıkta, ne şekilde gelirsen gel…
Ben hatırlayacağım. Ve seni seçeceğim.”
“Dünyaya dalmayacağım,” demiştin.
İblisin süslerine, sahte ışıklarına, boş gürültüsüne kanmayacaktın.
Söz verdin.
Ve Allah unutmuyor.
Hatırlatıyor.
Her gün, her an, her saniye…
🌿 Bazen gökte bir kuşla,
🌿 Bazen çocuğunun sevgi dolu bakışıyla,
🌿 Bazen “Bir çocuk da bunu demez yahu” dedirten aşk dolu sözlerle,
🌿 Bazen tam zamanında çalan bir şarkıyla,
🌿 Ve bazen de “Ben Allah’ı gördüm. O’na sarıldım.” diyen bir Fidan’la…
Şimdi…
Bir kez daha “Evet” de Allah’a.
Ve yurduna dön.
Gökyüzüne.
Hem de hâlâ yerdeyken…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder