- DELAL -

Sana bebeğim

Geçit vermeyen dağların heybetinden aşırıp

Ayın yalnız suretinden bir şarkı getireceğim

Ve çay karası saçlarında tel tel birikip

Lekesiz alnına döküldüğü zaman geçmiş kırıntıları

“Gel” diyeceğim.

Başlayacak el ele o muhteşem yolculuk.

Çünkü, yitirmekten başka çok şey var yaşamakta

Bir papatyanın taç yapraklarında mesela

Mesela bir kelebeğin ebemkuşağı kanatlarında

Bilmem hiç düşündün mü kederini

Günden güne çürüyen yaşlı bir salyangozun

Söylesene

Sen hiç salyangoz gördün mü bebeğim

Ve bir salyangoz neden sürünürken yaşlanır

Bunu hiç düşündün mü.

Aslında doğumudur belki bir akşam

Güldüren karanlığı günahsız bir çocuğun

Seni bebeğim

Koyu bir gece değil, beyaz bir sabah buldum

Yüreğimin baş köşesinde…

Tehditkar bakışlarını sevdim

Ve yaygaracı sesini

Çünkü, gördüm derinliğini ve sonsuzluğunu

Sende bağırıp duran deli kimsesizliğin.

Bu yüzden, sırf bu yüzden direnmem

Gözlerinde akrep, yelkovan misali uçuşan

Kaçışan ve tutuşan bir zamanlar zinciriyle

Tutsaksın.

Zehir zemberek, deli kor acı gerçek

Öğretirler

Bir çarkın nasıl dişlisi olunur diye.

Oysa bir kerecik toprağı avuçlayıp koklasan

Bir kerecik bebeğim

O güzel başını yaslayıp bir çınar gövdesine

Tüm ağrılarınla, gizemlerinle barışsan

Kim nerden bilebilir söyler misin başka türlü

Zaman diye bir düşmanı olduğunu?

Sana bebeğim

Geçit vermeyen dağların heybetinden aşırıp

Günden güne yeşerip büyüyecek

Bir umut tohumu getireceğim.

Ve iri gözlerindeki kocaman yalnızlığa inat

Gün aşırı gözyaşımı dökeceğim. 

İşte o zaman başlar, o büyük maceramız…