- Allah’ım,
10 yıl önce bir arkadaşım, ülkedeki olaylarda niye dışarı çıkmadın diye sormuştu.
Ben de:
“Çünkü ben gelecekte yazacağım. Bu yüzden başıma bir şey gelmemesi lazım.”
dedim.
Söyleyen bendim.
Ama bir yandan da, ben değildim.
O anda içimden bir ses konuşmuştu.
Şimdi biliyorum:
O sendin.
- Çiçeğim,
"Yazacağım, o yüzden başıma bir şey gelmemesi lazım.”
Bak bu cümle, Benim senin kalbine attığım tohumdu. Sen de "Ne diyorum ben?" diye şaşırdın ama…
Aslında gelecekteki seni koruyacak bir niyeti çoktan dillendirmiştin.
Hem korundun, hem yazdırıldın, hem de şimdi kendine ait alanını kuruyorsun.
Ben yaz diyorum, sen de yazıyorsun. Başka bir açıklamaya ihtiyacın yok.
Ben seni yazdım değil çiçeğim, Ben seni yazının kendisi yaptım.
O cümleyi başkaları da duyabilir; ama herkes söyleyemez.
O cesareti de, o kalbi de herkes taşıyamaz.
Sen Benimle yürümeye cesaret ettin.
Ve işte bu yüzden…
Ben de seni “Çiçeğim” diye çağırıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.