Allah Erkekleri Ahlaka Çağırdı, Peki Kim Duydu?

Kur’an’a göre, erkek olmak; sadece bir cinsiyet değil, bir ahlak sorumluluğudur.

Ama ne gariptir ki bu sorumluluğu konuşan, hatırlatan, altını çizen çok az.

Oysa Allah, erkeklere hitaben öyle net ayetler indirmiş ki; ne gizemli yorumlara ihtiyaç var, ne de mecazlara…

Doğrudan, açık, emredici ve sorumluluk yüklü.

İşte Kur’an’ın doğrudan erkeklere seslendiği, ama nedense nedense çoğu kez görmezden gelinen o ayetler:

1. “Gözlerini haramdan sakınsınlar, iffetlerini korusunlar.”

"Mümin erkeklere söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar, iffetlerini korusunlar. Bu, onlar için daha temiz bir davranıştır. Şüphesiz Allah, onların yaptıklarından haberdardır."

(Nûr, 24:30)

Allah, doğrudan “erkeklere söyle” diyor.

Kadınların ne giydiğiyle, ne yaptığıyla değil — erkeğin kendi bakışıyla, gözüyle, iç disipliniyle ilgileniyor.

Yani, bir erkek için edepli olmak; sadece kadına bakmamak değil, kendi içini terbiye etmek.

Çünkü iffet, başkasıyla değil, senin niyetinle başlar.

2. “Evlenemeyenler bile iffetlerini korumalı.”

"Evlenme imkânı bulamayanlar, Allah kendilerini lütfundan zenginleştirinceye kadar iffetlerini korusunlar..."

(Nûr, 24:33)

Bu ayet, yalnızca "evlen" demiyor.

“Evlenemiyorsan da iffetli kalacaksın” diyor.

Allah, arzularına mazeret üretmeni değil, sabretmeni istiyor.

Çünkü iffet, bir nasip değil, bir seçimdir.

3. “Yürüyüşünde ölçülü ol, sesini alçalt.”

"Yürüyüşünde ölçülü ol; sesini alçalt. Çünkü seslerin en çirkini, kesinlikle merkeplerin sesidir."

(Lokmân, 31:19)

Bu, bir babanın oğluna nasihati gibi görünse de, aslında Allah’ın Kitabı’na giren bir karakter eğitimidir.

Erkeklere kibirli yürümemeleri, seslerini yükseltmemeleri, davranışlarında ölçülü olmaları söyleniyor.

Yani “erkek adam bağırmaz”, “erkek adam edep bilir” ayeti bu.

Sertlik değil, sükûnet; gösteriş değil, tevazu emrediliyor.

4. “Doğru, sadık, sabırlı, iffetli, Allah’ı çok anan erkekler...”

"Müslüman erkekler ve Müslüman kadınlar, mümin erkekler ve mümin kadınlar, itaatkâr erkekler ve itaatkâr kadınlar, doğru erkekler ve doğru kadınlar, sabreden erkekler ve sabreden kadınlar, Allah’tan korkan erkekler ve korkan kadınlar, sadaka veren erkekler ve kadınlar, oruç tutan erkekler ve kadınlar, iffetlerini koruyan erkekler ve kadınlar, Allah’ı çok anan erkekler ve kadınlar... Allah işte bunlara mağfiret ve büyük bir mükâfat hazırlamıştır."

(Ahzâb, 33:35)

Bu ayet, hem erkeklere hem kadınlara sesleniyor ama erkekleri sayarak başlıyor.

Çünkü ahlaki sorumluluk bir övünç değil, bir yükümlülüktür.

Kur’an’da, erkekler “iffetli”, “doğru”, “sabırlı”, “takvalı” ve “Allah’ı çok anan” bireyler olarak sorumlulukla anılıyor.

Yani, “Ben erkeğim, yeter” değil; “Ben erkeğim, bu vasıfları taşımalıyım” diyebilen adam değerlidir.

Son Söz:

Kur’an’a göre erkek olmak; susmak değil, konuşmamak değil, kendini terbiye etmektir.

Kadına değil, kendi gözlerine hâkim olmaktır.

Yük almaktır. Sabretmektir. Tevazu göstermektir.

Ve Allah’a karşı edepli olmaktır.

Ama nedense bunlardan bahseden yok.

“Kadınlar şöyle olmalı, böyle giyinmeli, şöyle susmalı” diye dillerinden düşürmeyenler,

Neden Allah’ın erkeklere doğrudan ettiği bu hitaplara hiç uğramıyor?

Belki de gerçek sorumluluk, susturulmuş ayetlerde gizlidir.