Öğretmenlik mi kutsal, yoksa ahlak mı?

Hz. Muhammed, “Ben ancak bir muallim (öğretici) olarak gönderildim.” buyurur.

Ama bu söz, “meslek” olarak öğretmenliği değil, öğretme ahlakını yüceltir.

Çünkü asıl olan, unvan değil, kalptir.

Bugün ise “öğretmen kutsaldır” söylemi, ne yazık ki yanlış ellerde, yanlış anlamlarla anılır oldu.

Kimi öğretmenler, çocukların ruhunu gözetmiyor.

Kendi hayatındaki sorunları işine yansıtıp, velilere öfke kusuyor, aile evine stres salıyor.

Allah sevgisi ve şefkatinden uzaklaştıkça, maddeye tapar hâle geliyor.

Zaten maaş alıyor olmasına rağmen, öğrenciden ve veliden sürekli maddi beklenti içinde oluyor.

Öğrencilerini ve velilerini sosyal medyada teşhir ediyor.

Adım atsa dahi bunu şov hâline getirip internete yayıyor.

Önce kendine bakmadan, başkalarına ahkâm kesmek kolay.

Diploma var, tamam. Peki ahlak? İnsanlık? Onur? Erdem? Bunlar var mı?

Çoluk çocuk üzerinden ego tatmini yapmadan önce, kendi nefsine söz geçirebiliyor musun?

Yoksa üç kuruş için, üç kuruşluk mal için bütün insani değerlerini mi unuttun?

Ben de öğretmendim.

Öğretmenler odasında, öğretmenlerin öğrenciler hakkında nasıl konuştuklarına şahit oldukça mesleğimden soğudum.

Çocukların arkasından hakaret eden, ama yüzüne gülüp çıkar bekleyen bu tavrı gördükçe, o odaya da, o unvana da yabancılaştım.

Ve bıraktım.

Allah, önce kendi nefsine bakmayı emrediyor. Ama siz, Allah’ın ayetlerini ayna değil, silah gibi kullanıyorsunuz.

📖 “Ey iman edenler! Siz kendi hâlinizi düzeltmeye çalışın! Doğru yolda olduğunuz sürece, doğrudan uzaklaşanlar size zarar veremez.” (Mâide, 105)

📖 “Her nefis, yalnızca kendi yaptıklarından sorumludur.” (Müddessir, 38)

📖 “Siz başkalarına iyiliği emredip de kendinizi unutuyor musunuz? Halbuki Kitabı okuyorsunuz. Akletmiyor musunuz?” (Bakara, 2:44)

Siz ne hakla Allahçılık oynayıp, O’nun ayetlerini kullanarak bir çocuğu linç etmeye kalkıyorsunuz?

Ayetleri indiren siz değilsiniz.

Kalpleri bilen siz değilsiniz.

Cezayı kesen de siz olamazsınız.

O hâlde önce kendinize bakın.

Ayetle yargı dağıtmak kolay, ama ayetle kendini düzeltmek marifettir.

Kendine bak.

Kendini düzelt.

Sen kendinle meşgul ol.

Başkaları Allah’ın işi.

Allah’ın işine karışma.

Haddini aşma.