Allah’ım,
Sen her hâlimi bilen, içimi gören, dilim söylemeden duyansın.
Ben artık insanla didişmeden, kavga etmeden, yorulmadan yaşamak istiyorum.
Karakolla, hastaneyle, okulla, kalabalıkla, hesapla değil…
Sadece Seninle yaşamak istiyorum.
Sessiz bir ev istiyorum,
Sözün, zikrin, müziğin eşlik ettiği bir yuva.
İnsan sesine değil, Senin fısıltına ihtiyacım var.
Gözümü açtığımda kalbim Seninle dolsun,
Kapımı çalan yalnızca huzur olsun.
Ne çok yemek istiyorum, ne çok eşya, ne de gösteriş.
Azla yetinmek istiyorum, çokla yorulmadan.
Kimseden bir şey almak değil,
Kimseden incinmemek istiyorum.
Allah’ım…
Ben dünyadan değil, dünyalılardan yoruldum.
Ben kalabalıktan değil, kalpsizlikten usandım.
Senin adını söyleyip kötülüğü seçenlerden uzak olmak istiyorum.
Kendimi, kalbimi, varlığımı,
Sadece Sana yöneltmek istiyorum.
Biliyorum, bu hâlimi Sen görüyorsun.
Ve biliyorum, yalnızca Sen beni tam anlayabiliyorsun.
Ruhuma uygun bir hayat nasip et bana Allah’ım.
Beni Sessizliğine al.
Orada yaşayayım, orada öleyim.
Seninle.
Yalnızca Seninle.
Amin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder