Örtünmedim, süslenmedim
Hiçbir hazırlık yapmadım
Mezar gibi bir yataktan
Tutmayan dizlerle kalktım
Ben kalktım zannediyordum
Meğer O tutmuş elimden
Düştüm dedim
"Tuttum" dedi
Bittim dedim
"Şimdi başlıyorsun" dedi
Kendimi kendimden doğurdum
Ben secde ederim.
Ama yalnızca Allah'a
Ne insana ne bir fikre,
ne bir güce ne bir puta…
Yalnızca O'na.
Ve bazen secde,
bir mescit değildir.
Bir yol kenarıdır
bir acı anıdır
bir yastık köşesi olur…
Ne yönde olduğunu bile
bilmeden,
sadece "ALLAH" diyerek
yere kapanırsın.
Ve O,
hiç reddetmez.
Çünkü O, yönün değil,
yüreğin sahibidir.
Ben düştüm defalarca
Ama secdeye.
Ve O beni kaldırdı
her defasında
Ben secde ederim.
Ama yalnızca O’na.
Ben diz çökerim elbet
İçinden aşk geçiyorsa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.