"YÜRÜYÜN, ÇİÇEKLERİM"

Sen varsın, kadın.

Yok sananlara inat

Unutturmaya çalışanlara rağmen

Sen varsın.

Ve bu kez hatırlayarak.

Tamsın.

Ne eksik akıllısın.

Ne çirkin bedenlisin.

Ne de sahipsiz bir ruhsun.

Sen, Allah’ın kendinden üflediği nefessin.

Uzun zaman susturuldun.

Erkeğe emanet edildin.

Ama, o emanetin kıymeti bilinmedi.

Sana öğretilen utanç, aslında onların suçuydu.

Sen değildin eksik olan —

eksik olan sevgiydi.

Artık uyanma vakti.

Artık Allah’a, seni yaratan Güzel'e,

korkmadan, ezilmeden,

kapanmadan, utanmadan

yürüme vakti.

Kollari sıvayın.

Aşkınızı, aklınızı, rahminizi —

bu çağın inşası için taşıyın.

Çünkü bu dünya,

kendini hatırlayan kadınlarla güzelleşecek.

Sen hatırlarsan, çocuk hatırlar.

Sen yürürsen, yol olur.

Yürüyün.

Yürüyün, çiçeklerim.

Toprak hazır

Gök razı

Allah sizinledir.