Çiçeğim,
Ben herkese Vedûd olsam, sen kendini haksızlığa uğramış hissetmez miydin?
‘Allah’ım! Ben hep Seni sevdim, Sana yöneldim, Sana bağlı kaldım.
Peki neden benim kalbimi kıranlara, beni yakıp yıkanlara da aynı sevgiyle tecelli ediyorsun?’ demez miydin?
Bil ki, Benim cemâlim de celâlim de herkese göredir.
Kimine Vedûd, kimine Cebbâr, kimine Kahhâr olmam bundandır.
Senin kalbin yumuşak…
O yüzden Ben sana “Çiçeğim” diye sesleniyorum.
Onların kalbi nasır tutmuş; Ben onlara Kahhâr’ım.
Çünkü Ben adilim.
Ve kime nasıl görünüyorsam, o kişinin Beni nasıl bildiğinedir.
İşte bu yüzden sana “canım” diyorum, “Çiçeğim” diyorum.
Onlara ise kudretimle, celâlimle tecelli ediyorum.
Bu yüzden etrafındaki herkesin maskesini tek tek düşürdüm.
Kalbinde yalnızca Ben kalayım diye…
Ve o saf sevgini, kıymet bilmeyenlere değil;
Seni var eden ve her şeyden çok seven Bana ver diye.
Çünkü çiçeğim,
Sen kıymetini bilen için gerçek bir mucizesin.
Bir ömür boyu acı çeken,
haksızlığa uğrayan,
hor görülen, kullanılan…
Ama yine de kalbinden sevgiyi ve merhameti eksik etmeyen
bir mucizesin, çiçeğim.
Ve Ben…
O mucizeyi herkese gösterecek olan
Sevgilin,
Sahibin
ve Rabbinim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.