ÖNEMLİ! Yazı (evet bu bir şiir değil, bir metin) FİDAN DİNÇ yani bana ait arkadaşlar, sadece sondaki dizeler Edip Cansever'in bir şiirinden alıntıdır. İznim olmadan paylaşamazsınız. Ortaya çıkan karışıklıktan dolayı zaten paylaşmış olanlardan yazar olarak adımı soyadımı belirtip kaynak olarak bloğumu göstermelerini ya da söz konusu içeriği kaldırmalarını rica ediyorum. Teşekkür ederim.)
Üç tarafı sularla çevrili memleketim gibiyim.
Yalnızım. Yorgunum. Çok hırpalandım. Ağaçlarım ormanlarım kesildi. Göğüm betona
kesti. Denizlerim hep pislik…
Dört tarafı yalanlarla çevrili insan parçasıyım
ben. Adım yalnızlık. Uğruma savaşanım yok, sokakları ateşe verenim. Molotoflar
patlamıyor göbeğinde şehirlerimin. Haritalarda ara ki bulasın suretimi. Terk
edilmişim.
Mutlu insan yüzleri basmış her yanı. Efkarımda
ortaksızım. Kalıcı hüzünlerle taçlanmış sanki varlığım. Ne yapsam ne etsem de
benim için çok gecikildiğini daha yeni anlamışım.
Ne gitmek istiyorum ne kalmak. Ne yaşamak ne
ölmek. Ne gülmek ne ağlamak. Aldığım nefes başına buyruk, gülüşlerim emanet. Ne
zaman hangi saat başladı kayboluşum? Bilmiyorum. Acıya bile artık duygusuzum.
Dört tarafı yalnızlıkla çevrili insan parçasıyım
ben. Gürül gürül şiir okuyuşum hep bundan. En kötü şarkıları iştahla
söyleyişim. Kırgınlığıma en çok dokunan kalpte inat edişim, yalnızlığıma en
benzeyen yerde konaklayışım. Memleketime benzeyişim çaresizce, bundan.
Yatağındakini değil yüreğindekini aldatan bir
kadın gözyaşında, ne kadar bağırsa da çığlığını duyuramayan bir sokak çocuğu ya
da. Memleketim gibiyim kendi coğrafyamdan sürgün edildim. Dört tarafı yalnızlıkla
çevrili insan parçasıyım ben, hep eksiğim.
Daha güzel şeylere değil güzel şeylere bile hakkım
yok sanki. Hangi dala tutunsam en baştan kırık, hangi kalbe sığınsam zalim,
kime el uzattıysam kayıp… Hırpalanmış gibiyim bir yaşam macerasında. Umudu
yarım kalan, hevesleri kursağında sallanan, kendi enkazında kendine ses veren
bir yıkıntı gibiyim. Yokum. Olduğumu zannettiğim en şiddetli zamanlarda bile.
Memleketim gibiyim. Düşlerime silah çekilmiş. Umutlarım yok pahaya satılmış.
İnançlarım hakir görülmüş yollarım kar buz içinde. Ne yana baktıysam zifiri
siyah. Dört tarafı yalanlarla çevrili insan kalanı…
YAZAN: FİDAN DİNÇ
YAZAN: FİDAN DİNÇ
"Unutulmuş gibiyim ben
ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki nasıl anlatmalı
Yalnız bile değilim..."
şiir: Edip Cansever
sayın yazar... siz soyadınız gibi hep gülmelisiniz.. gülmek size çok yakışıyordu..çünkü.
YanıtlaSil"Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar
YanıtlaSilVe dağılmış pazar yerlerine memleket
Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile..." edip cansever
Her satırında bu kadar etkilendiğim kalemin sahibi kim bilir neler yaşadı da kaleminden satırlarına dökülüyor bu sözcükler. Yüreğinize sağlık. :)
YanıtlaSilBir başka harika yazı daha. Hüzünlenmeyi seviyor muyuz sanki biraz :))
YanıtlaSilYüreğinize sağlık 👏
YanıtlaSilBu dizeler internette Edip Cansever'e aitmis gibi dolasiyor.
YanıtlaSilBu dizeler size aitse kendi isminizle paylasmanizi oneririm.Eksi sozlukte bile Edip Cansever diye paylasmislar
YanıtlaSilİnanılır gibi değil. Burada zaten benim yazdığımın belli olmasına ve anlamamalarına mı şaşırayım yoksa ortada Edip Cansever hayranı diye dolaşıp Cansever'in ne yazıp ne yazmadığından bihaber olmalarına mı şaşırayım bilemedim. Uyarınız için çok teşekkür ederim. Ulaşabildiklerimden yazar olarak adımı soyadımı belirtmelerini rica ettim; ama çoğuna da ulaşamıyorum maalesef. Uyarınız için tekrar teşekkür ederim.
Sil