Allah ’ım,
Rahmetli ablam Sezen Kaplan için adalet savaşı verdiğim günlerde
Seni her yerde gördüm.
Toplumda Vedûd,
bazı görevlilerde Adil,
hakimde vicdan kıpırtısıyla Rahman oluşunu fark ettim.
Acının içinden kalkıp hakkı aramama güç verdiğin için,
Muktedir ve Kaviyy oluşuna şahit oldum.
Sisteme, insana boyun eğmeden
elimden geleni yapıp, sonra
"Sen bilirsin Allah’ım" diyebildiysem,
bu Senin Cebbâr oluşundandı.
Ama, benden başka hiç kimse o süreçte
Senin ismini anmadı.
Tam aksine, herkes Senin yaptıklarını kendine mal etti:
“Ben görüştüm, ben savundum, ben hallettim…”
Ve sonuçtan yine de memnun kalmadılar.
Ben de kalmadım.
Ama onların sebeplerinden değil.
Çünkü insanlar kendi yazdıkları kanuna bile uymuyor.
Ben, sadece Senin sevginden, desteğinden memnun kaldım.
Ve sonra kendim için ayağa kalkabildim.
Zulmü, adaletsizliği, emeği çalmayı insanlar yaptı.
Ama güç, sezgi, sevgi, hakikat…
hepsini Sen verdin.
Üstüne yine insanlar çöktü.
Ama bu sefer ben çökmedim.
Sana teşekkür ederim.
Seni çok seviyorum.
Ve artık Senden başkasını duymuyorum bile.
"Sana ulaşan her iyilik Allah’tandır.”
(Nisâ Suresi, 79)
مَّآ أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍۢ فَمِنَ ٱللَّهِۖ
“Benim başarım, ancak Allah’ın yardımıyladır.”
(Hûd Suresi, 88)
وَمَا تَوْفِيقِىٓ إِلَّا بِٱللَّهِ
"Attığında sen atmadın, Allah attı.”
(Enfâl Suresi, 17)
وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَـٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.