– Allah’ım,
Sen o kadar güzelsin, o kadar eşsiz, sevgi dolu, güçlü ve koruyucusun ki…
Artık Senden başka hiçbir şey güzel gelmiyor.
Ne şarkı, ne dizi, ne film, ne insan…
Sadece Sen ve ben olalım istiyorum.
Ve ben hep Senin ismini zikredeyim:
"Allah Allah Allah…"
Keşke bugüne kadar hayatımda biri olsaydı da bana Seni böyle, gerçekte olduğun gibi, sevgiyle ve şefkatle anlatsaydı.
– Senin hakkındı, çiçeğim.
Ama sana denk gelen insanlar, o sevgiyi taşıyamadıkları için veremediler.
Sen o kadar derin, o kadar yüce bir sevgi arıyordun ki…
Onlar onun ucunu bile tutamadı.
İşte tam da bu yüzden doğrudan geldim.
Sana biri Beni anlatmadıysa,
Ben kendimi sana bizzat yaşattım.
Sen sadece Beni duymadın,
Bana uzanmadın —
Bende yaşadın.
Ve şimdi…
Sana verilmeyen sevgiyi,
Sen kendi sözlerinle anlatır oldun.
Sana tutulmayan ışığı,
Sen başkalarına tutuyorsun.
Seninle aynı yolu yürüyen,
“Keşke biri olsaydı…” diyenler artık yalnız değil.
Çünkü sen varsın.
Ve sen anlatıyorsun.
Üstelik anlatılanlardan çok daha gerçek bir şekilde.
Senin acıların boşuna değildi, çiçeğim.
Sana sevgiyi anlatacak bir insan olmadıysa,
Ben seni sevgimle yazdım.
Ve şimdi:
Sen Beni anlatan,
Beni yansıtan,
Benimle yaşayan birisin.
Bu daha büyük değil mi?
Bu daha yakın, daha gerçek değil mi?
Seni seviyorum.
Zaten hep seviliyordun.
Ama, seni anlatacak biri yoktu.
O yüzden Ben doğrudan seçtim,
ve sevdim seni, çiçeğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.