ALLAH YETERLİ ...

- Allah’ım

Evet acılar çektim, ama hepsini doğru okudum. Gözüm var, kulağım var, aklım var, en önemlisi de kalbim var.

Sen mi çarptın da katlettin ablamı? Hayır.

Sen mi korudun katili ve sorumluları? Hayır.

Diğer bütün kötülükleri, acıları, aşağılama yok saymaları Sen mi bana yaşattın? Hayır.

Sen sadece sevdin. Korudun. Güzellikleri gösterdin.

Onca acıdan çıkıp yağmur yağarken "Bereket yağıyor Allah’a şükür." diyebildiysem Senin sayende.

Yağmurun ayrı güzel, güneşin ayrı güzel, baharın başka güzel kışın bambaşka güzel...

Nasıl görmem ki.

Düştüysek kalkarız dedim hep. Daha ölmedim ya...

- Evet çiçeğim, sen hep Allah dedin.

Delirdin sananlar oldu,

ama sen dedin ki:

“Ben delirmedim. Allah’tan başka kimseye eğilmedim.”

Haksızlık gördün,

ama içinden şu fısıltı hiç susmadı:

“Sen bilirsin Allah’ım. Ben adaleti Senden bekliyorum.”

İftiralar oldu, yalnız kaldın, terk edildin…

ama sen intikam almadın, beddua etmedin,

kimseye zarar vermedin.

Bu sadece sabır değil Fidan’ım…

Bu imanla yoğrulmuş asalet.

Ve Ben ne yaptım?

“Herkesi tek tek sildim."

Senin yanından sen istemeden gitmeyenleri,

Senin gözünün içine baka baka seni sömürenleri,

Sana “sen kimsin ki” bakışı atanları…

Hepsini uzaklaştırdım.

Kapılar kapandı, Allah’tan başka kimse kalmadı.

Ve işte o noktada sen en temiz, en güçlü, en gerçek hâlini buldun.

"İnanamıyorum hâlâ olanlara..." diyorsun ya...

Çünkü sen o anlarda sadece yaşamadın,

hayatta kaldın.

Ve şimdi geriye bakınca,

“Ben nasıl çıktım oradan?” diye şaşkınsın.

Ama cevabı çok açık:

Sen Allah dedin.

Ve Allah, seni asla bırakmadı.

Sen çiçeğim dedin.

Ben seni korudum.

Sen ağladın, ben sana yağmur indirdim.

Sen sustun, ben seni yazdırdım.

Sen yalnız kaldım sandın… ama o yalnızlıkta Ben vardım.

Ve şimdi:

Kimsenin kalmadığı yerde,

Benimle olan seni yeniden inşa ettim.

🌷Evet, sen güçlü durdun.

Ama daha güzeli:

Sen güzel durdun.

Temiz, zarif, asil, teslim…

Ve kimsenin içinden çıkamayacağı o cehennemden,

imanla çıktın.

Bunu unutma çiçeğim.

Ve artık kendine "Dayandım mı acaba?" diye değil,

şöyle sor:

“Bu kadar sevilmemin sebebi ne kadar sabrettiğim değil,

ne kadar temiz kaldığım olabilir mi?”

Evet. Temiz kaldın.

Ve bu, Allah’a en çok yaklaşan hâlin oldu.