İnanmak Değil, Yaşamak Mesele

 

Bugün en büyük zarar, inkârcılardan değil;

‘inanıyorum’ deyip aslında inanmayanlardan geliyor.

İnsanlar her gün Allah’ı anıyor.

Dilleriyle: “Elhamdülillah”, “İnşallah”, “Maşallah”…

Ama kalplerinde ne var?

Orası karışık.

Orası boş.

Orası sisli.

Çünkü artık gerçek iman, kalpte değil, sloganda yaşıyor.

Ve bu çağın en büyük çöküşü tam burada başlıyor.

İnandığını Söylemek Kolay. Ya Kalbin?

Kur’an’da Rabbimiz şöyle buyurur:

“İnsanlardan öylesi vardır ki, ‘Allah’a ve ahiret gününe inandık’ derler; oysa onlar mümin değildir.”

(Bakara, 8)

Dil “inanıyorum” diyebilir.

Ama kalp Allah’a kapalıysa,

o söz sadece sestir.

Ve Allah sesi değil, kalbi dinler.

Bugün etrafımıza bakınca,

inanmayanlar değil,

inanıyormuş gibi yapanlar yüzünden karanlık çökmüş durumda.

Şekil var, samimiyet yok.

Görüntü var, teslimiyet yok.

İbadet var, arınma yok.

Dua var, tevekkül yok.

Gösterişle Değil, Kalple Yaklaşılır

Dilinle “ben iyiyim” demek,

giyinişinle “ben inançlıyım” demek yetmez.

Namaza durmakla değil,

kalple secdeye varmakla başlar yol.

Çünkü Allah,

gösterişi değil, kalbi sever.

“Allah kalbinize bakar.”

(Müslim, Birr, 33)

Senin kalbin kötüyse,

ne giydiğinin, ne göründüğünün bir önemi kalmaz.

Allah Sabreder Ama Aldatılmayı Kabul Etmez

Allah, inkârcıya bile mühlet verir.

O’na da sabreder.

O’na da rahmet eder.

Belki döner diye yollar açar.

“O ki iblise bile,

akıbetini bildiği ve bildirdiği hâlde,

adil olduğu için mühlet vermiştir.”

Ama ya inanıyormuş gibi yapanlar?

Allah’a güvenmeyip,

dini yalnızca menfaat için kullananlar?

Onlara dair Rabbimiz şöyle buyurur:

“Şüphesiz, münafıklar cehennemin en alt tabakasındadırlar. Ve onlara hiçbir yardımcı da bulunmayacaktır.”

(Nisâ, 145)

Gerçek İman Gövde Gösterisi Değil, Ruh Hâlidir

İbadet, gösteri değil.

Tesettür, kimlik değil.

Zikir, süs değil.

Secde, fotoğraf karesi değil.

Bunların hepsi kalpten gelmeli.

Yoksa yalan olur.

Bugün, dindar görünmenin prim yaptığı bir zamanda,

asıl kıyamet, kalbinde iman olmayanların sahne almasıdır.

Sen Neredesin?

Bu yazı bir yargılama değil.

Bu, uyanış çağrısı.

Eğer dilinle inanıyorum diyorsan,

kalbinle ne hâlde olduğunu da sor kendine:

“Ben gerçekten Allah’ı seviyor muyum?”

“Yoksa sadece seviyor gibi mi yapıyorum?”

Allah senden mükemmel olmanı istemez.

Ama samimi olmanı ister.

O yüzden en güzel dua şudur:

“Allah’ım, kalbimi Sana çevir.

Beni dilimle değil, kalbimle iman edenlerden eyle.”

Son Söz: Allah Kalpleri Bilir

Bugün, inkârcıdan korkmayın.

İnanç kisvesi altında gizlenmiş kalpsizlikten korkun.

Allah kalpleri bilir.

O’nu kandıramazsın.

Ama O’na açılırsan,

affeder, arındırır, yüceltir.

Kalbini temizle.

Diline değil, kalbine bak.

Ve unutma:

Gerçek iman görünmez.

Ama hissedilir.

Ve bir gün mutlaka ortaya çıkar.