17 Eyl 2016

MATEM


Sen ki hiç gitmediğin bir şehirde
yorgun ayaklarınla vazgeçişin eşiğinde
dokunmadığın silahların parmak izlerindesin

Sen ki sevgilim
nereye baksa yok olurca
tutulmuş bir güneşin amansız direnişisin

Bir de içmişsin
hislerinin karmaşığında açılmış yaraların
tuza basılmış en tatlı hatıraların

Sen ki sen
Hiç girmediğin bir kalbin ezberindesin

Zamanın tuzağında ölüme takıldığını
kaderin ipiyle kedere salındığını
bilmez haldesin

Sevgilim sen ki
savaşın orta yerinde bir yetim cesedisin

Kocaman gözlerinin inmiyor kepenkleri
fikrinde, yüreğinde kahpe dehşet izleri
içinde kurşunların ölümcül yaraları

Köksüz ve başsız
toprağa küskün uzanmış
bir papatya gibisin

Deliler üşüşüyor kovuklarına
kuzgunlar doluşuyor uyluklarına
matemler kuruluyor kıyılarına

Sevgilim ölüyorsun
bir şeyler tükeniyor aramızda usulca
gece renkli bir sabah başlıyor ikimiz için
ve bir aşk daha çekiliyor huzurdan
etimize saplanan tırnaklarıyla...


7 yorum:

  1. Sen muhteşemsin! Muhteşem yazıyorsun muhteşem anlatıyorsun! Söz sanatı ismini sonuna kadar hakediyorsun!

    YanıtlaSil
  2. Sen ki sen
    Hiç girmediğin bir kalbin ezberindesin...

    YanıtlaSil
  3. Ne kadar derin ve ince bir ruh taşıyorsun dilin ve anlatımında ayrı bir güzel sanki yazmak için yaratılmışsın.Çok özelsin haberin olsun :)"dokunmadığın silahların parmak izlerindesin" nasıl övgülesem az kalacak... yüreğine sağlık kalemine sağlık

    YanıtlaSil
  4. Benim arkadaşım her zaman güzel yazardı ama ünlü şairleri cebinden çıkaracak kadar kendini geliştirmiş.. Çok güzel şiir, çok beğendim.

    YanıtlaSil
  5. Her seferinde sasiriyorum kelimelerinin gücüne. Umarim gerçek hayatla bagdasmiyordur bu siir.

    YanıtlaSil
  6. İnsan bunları nasıl yazabilir ya... tebrik ederim çok güzel.

    YanıtlaSil

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *