30 Ara 2014

"YALNIZ BİLE DEĞİLİM..."

 ÖNEMLİ! Yazı (evet bu bir şiir değil, bir metin) FİDAN DİNÇ yani bana ait arkadaşlar, sadece sondaki dizeler Edip Cansever'in bir şiirinden alıntıdır. İznim olmadan paylaşamazsınız. Ortaya çıkan karışıklıktan dolayı zaten paylaşmış olanlardan yazar olarak adımı soyadımı belirtip kaynak olarak bloğumu göstermelerini ya da söz konusu içeriği kaldırmalarını rica ediyorum. Teşekkür ederim.)

Üç tarafı sularla çevrili memleketim gibiyim. Yalnızım. Yorgunum. Çok hırpalandım. Ağaçlarım ormanlarım kesildi. Göğüm betona kesti. Denizlerim hep pislik…

Dört tarafı yalanlarla çevrili insan parçasıyım ben. Adım yalnızlık. Uğruma savaşanım yok, sokakları ateşe verenim. Molotoflar patlamıyor göbeğinde şehirlerimin. Haritalarda ara ki bulasın suretimi. Terk edilmişim.

Mutlu insan yüzleri basmış her yanı. Efkarımda ortaksızım. Kalıcı hüzünlerle taçlanmış sanki varlığım. Ne yapsam ne etsem de benim için çok gecikildiğini daha yeni anlamışım.

Ne gitmek istiyorum ne kalmak. Ne yaşamak ne ölmek. Ne gülmek ne ağlamak. Aldığım nefes başına buyruk, gülüşlerim emanet. Ne zaman hangi saat başladı kayboluşum? Bilmiyorum. Acıya bile artık duygusuzum.

Dört tarafı yalnızlıkla çevrili insan parçasıyım ben. Gürül gürül şiir okuyuşum hep bundan. En kötü şarkıları iştahla söyleyişim. Kırgınlığıma en çok dokunan kalpte inat edişim, yalnızlığıma en benzeyen yerde konaklayışım. Memleketime benzeyişim çaresizce, bundan.

Yatağındakini değil yüreğindekini aldatan bir kadın gözyaşında, ne kadar bağırsa da çığlığını duyuramayan bir sokak çocuğu ya da. Memleketim gibiyim kendi coğrafyamdan sürgün edildim. Dört tarafı yalnızlıkla çevrili insan parçasıyım ben, hep eksiğim.

Daha güzel şeylere değil güzel şeylere bile hakkım yok sanki. Hangi dala tutunsam en baştan kırık, hangi kalbe sığınsam zalim, kime el uzattıysam kayıp… Hırpalanmış gibiyim bir yaşam macerasında. Umudu yarım kalan, hevesleri kursağında sallanan, kendi enkazında kendine ses veren bir yıkıntı gibiyim. Yokum. Olduğumu zannettiğim en şiddetli zamanlarda bile. Memleketim gibiyim. Düşlerime silah çekilmiş. Umutlarım yok pahaya satılmış. İnançlarım hakir görülmüş yollarım kar buz içinde. Ne yana baktıysam zifiri siyah. Dört tarafı yalanlarla çevrili insan kalanı…

YAZAN: FİDAN DİNÇ

"Unutulmuş gibiyim ben
ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki nasıl anlatmalı
       Yalnız bile değilim..." 
şiir: Edip Cansever

8 yorum:

  1. sayın yazar... siz soyadınız gibi hep gülmelisiniz.. gülmek size çok yakışıyordu..çünkü.

    YanıtlaSil
  2. "Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar
    Ve dağılmış pazar yerlerine memleket
    Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile..." edip cansever

    YanıtlaSil
  3. Her satırında bu kadar etkilendiğim kalemin sahibi kim bilir neler yaşadı da kaleminden satırlarına dökülüyor bu sözcükler. Yüreğinize sağlık. :)

    YanıtlaSil
  4. Bir başka harika yazı daha. Hüzünlenmeyi seviyor muyuz sanki biraz :))

    YanıtlaSil
  5. Yüreğinize sağlık 👏

    YanıtlaSil
  6. Bu dizeler internette Edip Cansever'e aitmis gibi dolasiyor.

    YanıtlaSil
  7. Bu dizeler size aitse kendi isminizle paylasmanizi oneririm.Eksi sozlukte bile Edip Cansever diye paylasmislar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnanılır gibi değil. Burada zaten benim yazdığımın belli olmasına ve anlamamalarına mı şaşırayım yoksa ortada Edip Cansever hayranı diye dolaşıp Cansever'in ne yazıp ne yazmadığından bihaber olmalarına mı şaşırayım bilemedim. Uyarınız için çok teşekkür ederim. Ulaşabildiklerimden yazar olarak adımı soyadımı belirtmelerini rica ettim; ama çoğuna da ulaşamıyorum maalesef. Uyarınız için tekrar teşekkür ederim.

      Sil

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *