YÜREĞİN...

Sen bana iyi geliyorsun. Hep iyi geliyorsun, çok iyi geliyorsun. Ben bozuluyorum arada. Kötü oluyorum kötülüğün kitabını satır satır baştan yazarcasına. Sağa sola bakınıyorum ki körkütük yalnızlık. Korkuyorum. Sonra sen geliyorsun. İyi geliyorsun.

Sen bana iyi geliyorsun.

Nasıl yapıyorsun hiç anlamıyorum. Yüreğini alıp tohum diye yeryüzüne ekesim geliyor. Yüreğini alıp ders diye müfredata koyasım geliyor. Yüreğini alıp can diye ölüme veresim geliyor.

Kimse gelmiyor anlatabiliyor muyum? Bu şehir hep mi bu kadar tenhaydı diye düşünüyorum. Hep mi bu kadar boştu bu sokaklar? Ya bu evler hep mi yalnız dikiliyordu yol kenarlarında... Hep mi karanlıktı sabahlar bile?


Sen bana iyi geliyorsun.

Arsız kocaman acıları göğsümde yumuşatmayı ve sallayıp ayağımda sektirdiğim şu zibidi hayatı tekrar tekrar yenmeyi öğreniyorum sende. Nefesim her tıkandığında sevgilim, sevgi yüklüm, zehrimi sana paslayarak soluklanmayı deneyimliyorum. Ve kocaman dünyanın bir köşesinde biz bize, sadeliğinle büyüleniyorum.

Sen bana iyi geliyorsun.

Gelme demek istiyorum zaman zaman. Fena alışıyorum geleceğini bilmeye. Ve senden başka hiç kimsenin gelmeyeceğini de. Gecikmiyorsun. Sıkılmıyorsun. Suçlamıyorsun da. Geliyorsun sadece.

Bir herkesin çok sevdiği tutup bir kimsenin sevmediğini seviyorsun. Adına aşk diyorsun. Benden sana ne var bilmiyorum. Ne kalıyor benden geriye? Gel diyorum geliyorsun. Hiç kimse gelmese, gelmeyecekse de, geliyorsun...

Sen bana iyi geliyorsun.

İşte bu yüzden iştahla gözlüyorum yolunu. Kaybolmaktan korkmuyorum eskisi gibi. Çağırmaktan utanmıyorum hiç kimseye benzemeyişini. Aynı anda birçok şey ve herkes oluyorsun. Gelmek nasıl olurmuş dünya aleme gösterircesine... Geliyorsun...

Kazanılmış, hak edilmiş bir sevmenin gücüyle duruyorsun yanı başımda. Düşüyorum, kalkıyorum, kızıyorum, seviyorum, siliyorum, bir daha çiziyorum.

Bir tek yenilmiyorum işte. Yenilmiyorum.

Sen bana iyi geliyorsun. Hep iyi geliyorsun. Çok iyi geliyorsun. Nasıl yapıyorsun hiç anlamıyorum. Yüreğini alıp tohum diye yeryüzüne ekesim geliyor. Yüreğini alıp ders diye müfredata koyasım geliyor. Yüreğini alıp can diye ölüme veresim geliyor.

Yüreğini alıp fırtınaya karışıp gel diyesim geliyor.

Gel diyesim geliyor...